W II kwartale 2023 r. 15 705 tys. osób wykonywało pracę w pełnym wymiarze czasu

• Dane GUS dotyczące zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy
• Średnia liczba godzin pracy w tygodniu
• Umowy na czas nieokreślony przeważają
• Gdzie najwięcej zatrudnionych?
• Obowiązki informacyjne pracodawcy
• Wniosek o zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy
• Zakaz dyskryminacji pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy

Dane GUS dotyczące zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy

W II kwartale 15 705 tys. osób wykonywało pracę w pełnym wymiarze czasu - podał GUS. Z kolei w niepełnym wymiarze czasu pracy było zatrudnionych 1 145 tys. 

Z danych GUS wynika, że w ogólnej liczbie pracujących udział pracowników zatrudnionych w firmach/instytucjach publicznych lub u prywatnego pracodawcy wyniósł 79,5 proc. (13 393 tys. osób), pracujących na własny rachunek – 19,4 proc., a pomagających członków rodzin – 1,1 proc.

Średnia liczba godzin pracy w tygodniu

GUS podał, że w II kwartale średnia liczba godzin przepracowanych w badanym tygodniu w głównym miejscu pracy wyniosła 38,5 godziny.

Umowy na czas nieokreślony przeważają

GUS podał, że zdecydowana większość pracowników zatrudnionych w firmach/instytucjach publicznych lub u prywatnego pracodawcy wykonywała swoją pracę w oparciu o umowę na czas nieokreślony (84,4 proc., tj. 11 299 tys.).

Gdzie najwięcej zatrudnionych?

Jak podaje PAP: W II kwartale najwięcej osób pracowało w przetwórstwie przemysłowym – 18,4 proc. wszystkich pracujących (3 107 tys.); 13,5 proc. (2 269 tys.) w handlu hurtowym i detalicznym. Na kolejnym miejscu znalazły się osoby pracujące w sekcji rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo – 8,1 proc. pracujących (1 372 tys. osób), a 8,0 proc. (1 350 tys. osób) pracowało w edukacji.

GUS podał, że liczba osób wykonujących swoją pracę w domu, zwykle lub czasami, wyniosła 2 366 tys., co stanowiło 14,0 proc. wszystkich pracujących. W formie pracy zdalnej (nie jest tu uwzględniane miejsce wykonywania pracy) swoje obowiązki zawodowe wykonywało zwykle lub czasami 1 246 tys. osób, tj. 7,4 proc. wszystkich pracujących. (PAP Biznes).

Obowiązki informacyjne pracodawcy

Zgodnie z kodeksem pracy pracodawca jest obowiązany informować pracowników w sposób u niego przyjęty o:

• możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;
• możliwościami awansu;
• wolnych stanowiskach pracy.

Wniosek o zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy

Pracownik zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy może raz w roku kalendarzowym wystąpić do pracodawcy z wnioskiem, złożonym w postaci papierowej lub elektronicznej, o zmianę rodzaju umowy o pracę na umowę o pracę na czas nieokreślony lub o bardziej przewidywalne i bezpieczne warunki pracy, w tym polegające na zmianie rodzaju pracy lub zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na okres próbny.

Pracodawca ma obowiązek udzielenia pracownikowi odpowiedzi w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku. Odpowiedzi udziela się w formie pisemnej lub elektronicznej, biorąc pod uwagę potrzeby pracodawcy i pracownika.

W razie nieuwzględnienia wniosku pracodawca informuje pracownika o przyczynie odmowy.

Przejście na zatrudnienie bezterminowe lub pełnoetatowe wiąże się z większą przewidywalnością lub bezpieczeństwem. Dyrektywa 2019/1152 uznaje zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy lub na umowę na czas nieokreślony za bezpieczniejsze formy zatrudnienia.

Zakaz dyskryminacji pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy

Zawarcie z pracownikiem umowy o pracę przewidującej zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może powodować ustalenia jego warunków pracy i płacy w sposób mniej korzystny w stosunku do pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, z uwzględnieniem jednak proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą, do wymiaru czasu pracy pracownika.