Zakaz dyskryminacji zatrudnionych na czas określony

Pracownicy zatrudnieni na innej podstawie niż tradycyjna forma zatrudnienia, czyli umowa na czas nieokreślony, mogą doświadczać dyskryminacji z różnych przyczyn. Dotyczy to także zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony. Mimo że jest to umowa o pracę, często pracownicy pracujący na jej podstawie traktowani są jako pracownicy drugiej kategorii: mają ograniczony dostęp do wielu uprawnień należnych zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony. Często dyskryminacja może sprowadzać się do pozbawiania tych pracowników np. prawa do premii czy dodatków. Taka sytuacja miała właśnie miejsce w hiszpańskiej sprawie C-307/05 Yolanda Del Cerro Alonso v. Osakidetza Serviscio Vasco de Salud. Kwestia będąca przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich dotyczyła dyskryminacji osób zatrudnionych na czas określony, gdyż przepisy hiszpańskie przewidywały dodatek za staż pracy tylko dla osób zatrudnionych na stałe.

Prawo krajowe