Ustalenie miejsca pracy budowlańca

Miejsce pracy budowlańca

Nie zaleca się wskazania tylko jednego adresu. Nie warto tego robić choćby ze względu na ryzyko wystąpienia rozliczeń z tytułu podróży służbowej.

Zakładam firmę budowlaną. Zamierzam prowadzić działalność gospodarczą nie tylko w siedzibie firmy, lecz także i w okolicznych miejscowościach. Jak mam sformułować w umowie o pracę zapisy dotyczące miejsca wykonywanej pracy? Czy takie wyjazdy do różnych miejsc wykonywania pracy należy traktować jako podróże służbowe?

Pracownik budowlany, który w umowie o pracę ma określone miejsce wykonywania pracy jako miejsce, gdzie pracodawca prowadzi różne prace budowlane (budowy), nie znajduje się w podróży służbowej. Oznacza to, że nie ma roszczenia do pracodawcy np. o należności z tytułu diet.

Rekomendowany produkt: INFORLEX.PL Kadry i Płace

Trzy warianty

W orzecznictwie sądowym do niedawna dostrzegano duże problemy związane z prawidłowym ustaleniem w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy, w sytuacji gdy pracownik co do zasady nie świadczy jej w siedzibie firmy, czyli pracodawcy (stacjonarnie), lecz na określonym obszarze. W efekcie przyjęto trzy główne sposoby:

1. przez określenie punktu geograficznego lub konkretnego adresu i dotyczy to zasadniczo takich sytuacji, w których pracownicy pracują w stałym miejscu (np. w urzędzie, sklepie),
2. przez wskazanie pewnego obszaru geograficznego i dotyczy to sytuacji, w których świadczenie pracy wymaga od pracowników ciągłego przemieszczania się w zakresie tego obszaru (np. praca mobilna). Obszar ten, jak wskazano w uchwale SN z 19 listopada 2008 r., sygn. akt II PZP 11/08 (OSNP 2009/13-14/166), jest nie tylko miejscem pracy pracownika w rozumieniu art. 29 par. 1 pkt 2 k.p., ale zarazem stałym miejscem pracy w rozumieniu art. 775 par. 1 k.p. W konsekwencji przyjęto, że pracownik mobilny będzie odbywał podróż służbową tylko wówczas, gdy otrzyma od pracodawcy polecenie wykonania zadania poza tym obszarem, a zmiana miejsca wykonywania pracy będzie miała charakter krótkotrwały,
3. przez określenie tzw. ruchomego, czyli zmiennego miejsca pracy. Orzecznictwo sądowe, co do zasady, dopuściło tę formę ukształtowania miejsca pracy. Przykładowo, SN w wyroku z 19 marca 2008 r., sygn. akt I PK 230/07 (OSNP 2009/13-14/176) wskazał, że pracownik może mieć stałe i niestałe (ruchome) miejsce pracy. Spełnienie zaś wymagania przewidzianego w art. 29 par. 1 pkt 2 k.p. może polegać na wskazaniu stałego miejsca pracy, na wskazaniu obok stałego miejsca pracy także niestałego miejsca (miejsc) wykonywania pracy bądź na wskazaniu niestałych (zmiennych) miejsc pracy w dostateczny sposób określonych.

Zapraszamy na FORUM