Emerytura dla pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych

Nie, gdyż na dzień 1 stycznia 1999 r. nie posiadał Pan 25-letniego ogólnego stażu pracy wymaganego do uzyskania prawa do emerytury dla osób wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Autopromocja

Możliwość skorzystania z prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach (którą określa ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze) przysługuje ubezpieczonym:

• urodzonym przed 1949 r.,
• urodzonym po 31 grudnia 1948, a przed 1 stycznia 1969 r. – jeżeli warunki dotyczące wieku i stażu pracy spełnią nie później niż do 31 grudnia 2008 r. i nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, na dochody budżetu państwa,
• urodzonym po 31 grudnia 1948 r. – jeżeli 1 stycznia 1999 r. posiadali staż pracy uprawniający do emerytury (20 lat dla kobiet, 25 dla mężczyzn, w tym w zależności od rodzaju pracy – co najmniej 10, 15 lub 20 lat pracy w szczególnych warunkach, w tym przypadku osiągnięcie wieku uprawniającego do wcześniejszej emerytury może nastąpić po 2006 r., lecz wymagane jest również nieprzystąpienie do otwartego funduszu emerytalnego oraz rozwiązanie stosunku pracy).

Wiek emerytalny dla tej grupy ubezpieczonych waha się od 40 do 55 lat dla kobiet i od 45 do 60 lat dla mężczyzn. Warunkiem uzyskania emerytury w odpowiednio obniżonym wieku jest udokumentowanie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, wynoszącego co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.