Indywidualne prawo pracy

Przewodniczący SSN Maria Tyszel Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Wróbel Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2004 r. sprawy z powództwa Wioletty B.-S. przeciwko „W." SA w P. o zapłatę, na skutek zagadnienia

Regulamin wypłat rekompensat za rozwiązanie stosunków pracy, ustalony jednostronną decyzją Prezesa Narodowego Banku Polskiego, stanowiący konkretyzację uprawnienia zarządu do określania zasad polityki płacowej (art. 17 ust. 4 pkt 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim, Dz.U. Nr 140, poz. 938 ze zm.), kształtuje treść

Zawarcie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.) przez osobę nieuprawnioną do podejmowania w imieniu pracodawcy czynności z zakresu prawa pracy (art. 31 k.p. w związku z art. 374 k.h.) powoduje nieważność tej umowy. Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Katarzyna Gonera

Wątpliwości co do treści przepisów szczegółowych dotyczących ustalenia wysokości odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia należy rozstrzygać zgodnie z zasadą że odszkodowanie to powinno odpowiadać wysokości utraconego wynagrodzenia za pracę. Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk Sędziowie SN: Jerzy

Odwołanie ze stanowiska równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 70 § 3 k.p.), powinno być dokonane na piśmie ze wskazaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy. Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz Sąd Najwyższy, po

Umowa o zakazie konkurencji nie może być zawarta w sposób dorozumiany. Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca) Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2004 r. sprawy z powództwa Krystyny A.

Objęcie ochroną z art. 231 k.p. osoby, która w dacie przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę nie była już pracownikiem, jest możliwe wówczas, gdy ustanie stosunku pracy nastąpiło z powodu tego przejścia. Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca) Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz Sąd Najwyższy, po

1. Możliwe jest zawarcie przez jedynego akcjonariusza spółki akcyjnej umowy o pracę ze spółką, jeżeli reprezentuje ją właściwy organ, a powstały stosunek prawny charakteryzuje się wszystkimi istotnymi cechami stosunku pracy (art. 22 § 1 k.p.). W razie braku cech stosunku pracy, możliwe jest

Odmowa udzielenia zwolnienia od pracy w celu prowadzenia szkolenia na kursie zawodowym nie jest poleceniem dotyczącym pracy, którego pracownik może nie wykonać z powodu sprzeczności z prawem (art. 100 § 1 k.p. i § 13 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w

1. Przepis art. 411 k.p. nie ma zastosowania w razie likwidacji pracodawcy, w związku z którą następuje przejście całości lub części prowadzonego przez niego zakładu na innego pracodawcę, kontynuującego tę samą lub podejmującego podobną działalność. 2. Obowiązek prowspólnotowej wykładni przepisów prawa polskiego, stosowanego do stanów faktycznych

1. Wniosek pracownika o urlop bezpłatny (art. 174 § 1 k.p.) oraz jego udzielenie przez pracodawcę są oświadczeniami woli, których wykładni należy dokonywać na podstawie art. 65 k.c. w związku z art. 300 k.p. 2. Nie dochodzi do zawarcia umowy o urlop bezpłatny, jeżeli zgodnym zamiarem stron jest dalsze wykonywanie przez pracownika na rzecz

1. Pakt gwarancji pracowniczych zawarty przez zakładowe organizacje związkowe przedsiębiorstwa państwowego wnoszonego jako aport do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z inwestorem będącym następnie większościowym udziałowcem tej spółki jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. i wiąże tę spółkę jako pracodawcę. 2. Zmiana na

Praktyka spółki akcyjnej, polegająca na jednoosobowym zawieraniu umów o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, podejmowanych z zamiarem uchylenia się od skutków prawnych takich „nieistniejących” zobowiązań prawa pracy jako zawartych bez zachowania rygoru łącznej reprezentacji składania oświadczeń woli w imieniu spółki,

Osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych nie mogą być pozbawione prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 135 § 1 k.p.), jeżeli wskutek niezależnej od nich wadliwej organizacji pracy, są zmuszone do systematycznego przekraczania obowiązujących norm czasu pracy.

W umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.) należy skonkretyzować zakres tego zakazu. W przypadku osób wchodzących w skład organu osoby prawnej, mających dostęp do wszystkich informacji istotnych dla funkcjonowania jednostki organizacyjnej, zakres zakazu konkurencji może być określony ogólnie, gdyż jego szczegółowe wskazanie groziłoby niebezpieczeństwem pominięcia istotnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Ustalenie ryczałtu za pracę w godzinach nadliczbowych zwalnia pracodawcę z ewidencjonowania czasu pracy (art. 149 § 2 k.p.) wówczas, gdy pracownik świadczy pracę ponad normę czasu pracy, ale dokładna kontrola liczby przepracowanych godzin nadliczbowych jest wysoce utrudniona. Przewodniczący SSN Zbigniew Hajn Sędziowie SN: Zbigniew Myszka

Szkoła odpowiada za szkodę wyrządzoną nauczycielowi wskutek zaniechania zapewnienia bezpiecznych warunków pracy.

1. Umowa rozwiązująca stosunek pracy w części obejmującej uzgodnienia stron dotyczące wzajemnych roszczeń -już istniejących lub przyszłych - jest ugodą w rozumieniu art. 917 k.c. Do oceny jej skuteczności w zakresie roszczeń niewynikających ze stosunku pracy nie ma zastosowania art. 18 k.p. 2. Pracownik może skutecznie zrzec się w ugodzie

Polecenie przez pracownika zarządzającego w imieniu pracodawcy zakładem pracy wypłacenia sobie wynagrodzenia na podstawie osobiście sporządzonego wykazu godzin nadliczbowych, ze świadomością, że jest ono nienależne, jest umyślnym działaniem na szkodę pracodawcy, uzasadniającym zastosowanie art. 122 k.p.

Uzyskanie zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie umowy o pracę z przewodniczącym komisji rewizyjnej (art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.) jest skuteczne, pomimo późniejszej odmowy wpisu do rejestru uchwały o wyborze nowego zarządu z powodu jej sprzeczności ze statutem związku zawodowego.

Do przekształceń organizacyjnych i kompetencyjnych pracodawców w ramach reformy administracji publicznej, nieobjętych przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), mógł mieć zastosowanie art. 231 k.p.

Do rozwiązania za wypowiedzeniem stosunku pracy z mianowanym asesorem sądowym (art. 115 § 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) stosuje się odpowiednio art. 41 i 50 § 3 k.p. Nie stosuje się natomiast art. 13 ust. 1 i art. 14 ust. 1-3 ustawy z dnia 16

Porozumienie w sprawie zasad postępowania przy dokonywaniu zwolnień pracowników nie staje się bezskuteczne przez to, że zostało zawarte po upływie 20 dni od zawiadomienia na piśmie zakładowej organizacji związkowej o konieczności rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn określonych w art. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o

Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Roman Kuczyński Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2004 r. sprawy z powództwa Franciszka B. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu Użyteczności Publicznej „Poczta Polska” - Rejonowemu Urzędowi Poczty w O. o odszkodowanie, na

System zadaniowego czasu pracy nie podlega ocenie w świetle zasady uprzywilejowania pracownika (art. 18 k.p.).

Wiek emerytalny upoważniający do uzyskania prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jest wiekiem emerytalnym w rozumieniu art. 39 k.p., w brzmieniu tego przepisu obowiązującym do 31 grudnia 2003 r.

Sąd drugiej instancji -jako sąd merytorycznie rozpoznający sprawę - ma obowiązek wzięcia pod rozwagę i ustosunkowania się do istotnych twierdzeń, wniosków i zarzutów strony broniącej się przed apelacją przeciwnika. Przewodniczący SSN Barbara Wagner Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca),

Obowiązek zaniechania działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy jest ściśle związany z osobą pracownika, co w razie jego śmierci powoduje wygaśnięcie umowy o zakazie konkurencji. Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski (sprawozdawca) Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jadwiga Skibińska-Adamowicz. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w

1. Uwzględnienie roszczenia o przywrócenie do pracy, które przysługuje pracownikowi na podstawie art. 59 k.p., może pozostawać w sprzeczności z art. 8 k.p.; w jego miejsce pracownikowi może zostać przyznane odszkodowanie w wysokości wynikającej z art. 58 k.p. 2. Nie zachodzi niewłaściwe zastosowanie art. 8 k.p., jeżeli sąd powoła się zarówno na

1. Możliwość uchylenia się przez pracownika od skutków prawnych oświadczenia woli (art. 87 k.c. w związku z art. 300 k.p.), w przypadku przekazania mu przez pracodawcę informacji o zamiarze jednostronnego rozwiązania umowy o pracę, zależy od tego, czy celem pracodawcy było wymuszenie w ten sposób na pracowniku wyrażenia zgody na rozwiązanie umowy

Obowiązek zaniechania działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy jest ściśle związany z osobą pracownika, co w razie jego śmierci powoduje wygaśnięcie umowy o zakazie konkurencji. Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski (sprawozdawca) Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jadwiga Skibińska-Adamowicz. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w

Akt normatywny przekazujący kompetencje pomiędzy organami administracji publicznej przesądza o przejęciu tych publicznych zadań jako zakładu pracy lub jego części na podstawie art. 231 k.p., chyba że ustawa stanowi inaczej. Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Andrzej Wróbel. Sąd Najwyższy, po

W umowie o pracę strony mogą określić wyższe odszkodowanie niż przewidziane w art. 58 k.p. Postanowienie umowy podwyższające odszkodowanie powinno być oceniane w świetle jego zgodności z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.), a żądanie wypłacenia wyższego odszkodowania może być kwestionowane na podstawie

Uchwała SN z dnia 24 września 2004 r. sygn. II PZP 8/04

Wyrok SN z dnia 23 września 2004 r. sygn. I PK 494/03

Wyrok SN z dnia 23 września 2004 r. sygn. I PK 501/03

Wyrok SN z dnia 21 września 2004 r. sygn. II PK 20/04

Wyrok SN z dnia 10 września 2004 r. sygn. I PK 704/03

Wyrok SN z dnia 10 września 2004 r. sygn. I PK 592/03

Wyrok SN z dnia 10 września 2004 r. sygn. I PK 449/03

Wyrok SN z dnia 9 września 2004 r. sygn. I PK 659/03

Wyrok SN z dnia 9 września 2004 r. sygn. I PK 396/03

Wyrok SN z dnia 19 sierpnia 2004 r. sygn. I PK 489/03

Wyrok SN z dnia 12 sierpnia 2004 r. sygn. III PK 42/04

Wyrok SN z dnia 12 sierpnia 2004 r. sygn. III PK 38/04

Wyrok SN z dnia 9 czerwca 2004 r. sygn. I PK 681/03

Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2004 r. sygn. III PK 22/04

Wyrok SN z dnia 19 maja 2004 r. sygn. I PK 534/03

Wyrok SN z dnia 19 maja 2004 r. sygn. I PK 630/03

Wyrok SN z dnia 19 maja 2004 r. sygn. I PK 630/03

Wyrok SN z dnia 13 maja 2004 r. sygn. II UK 371/03

Wyrok SN z dnia 12 maja 2004 r. sygn. I PK 603/03

Wyrok SN z dnia 5 maja 2004 r. sygn. I PK 609/03

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2004 r. sygn. I PK 473/03

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2004 r. sygn. I PK 362/03

Wyrok SN z dnia 1 kwietnia 2004 r. sygn. III PK 4/04

Wyrok SN z dnia 2 marca 2004 r. sygn. I PK 387/03

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2004 r. sygn. I PK 386/03

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2004 r. sygn. I PK 377/03

Wyrok SN z dnia 5 lutego 2004 r. sygn. I PK 348/03

Wyrok SN z dnia 27 stycznia 2004 r. sygn. I PK 219/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 341/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 209/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 199/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 341/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 288/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 203/03