Roszczenia pracownika w przypadku wypowiedzenia umowy z naruszeniem przepisów prawa (art. 50)

Pracownikom zatrudnionym na podstawie umów terminowych przysługuje, w razie rozwiązania każdej z tych umów wskutek wadliwego wypowiedzenia, wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje za sam fakt wadliwego wypowiedzenia, które doprowadziło do rozwiązania umowy.

Odszkodowanie należne jest także wtedy, gdy pracownik nie poniósł jakiejkolwiek szkody podejmując natychmiast zatrudnienie u innego pracodawcy z takim samym jak dotychczasowe, czy nawet wyższym wynagrodzeniem. W przypadku umowy na okres próbny odszkodowanie przysługuje za czas, do jakiego umowa ta miała trwać.

Zobacz: Krótszy okres wypowiedzenia a wynagrodzenie (art. 49)

Wadliwe rozwiązanie umowy o pracę na czas określony czy na czas wykonywania określonej pracy uzasadnia przyznanie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, jednakże nie dłużej niż za 3 miesiące. Jest to maksymalny okres, za jaki sąd może w takim przypadku zasądzić odszkodowanie. Odszkodowanie oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop czyli na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

Wyjątkiem od wskazanej wyżej zasady, że w przypadku wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, są następujące grupy pracowników:

• Pracownice w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego,
• Pracownicy – ojcowie wychowujący dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego.

Zobacz serwis: Wypowiedzenie

Tacy pracownicy mogą żądać także przywrócenia do pracy.

Podstawa prawna: art. 50 Kodeksu pracy