Uchwała SN z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. II PZP 4/07

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)

SSN Roman Kuczyński

Protokolant Halina Kurek

w sprawie z powództwa Zbigniewa M.

przeciwko Zakładowi Poprawczemu w K.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 kwietnia 2007 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy postanowieniem

z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt VI Pa 174/06,

czy wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, stanowiące zgodnie z art. 134 § 12 ( obecnie art. 1511 § 3 ) Kodeksu pracy podstawę obliczania dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych na podstawie art. 134 § 1 (obecnie art. 1511 § 1) Kodeksu pracy obejmuje:

- dodatek specjalny za trudną pracę, określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej ( Dz. U. z 1996 r. Nr 80, poz. 375 ze zm. );

- dodatek za wysługę lat, o którym mowa w § 6 powyższego rozporządzenia ?

podjął uchwałę:

Wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, stanowiące zgodnie z art. 134 § 12 k.p. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2003 r. podstawę obliczania dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych na podstawie art. 134 § 1 k.p., nie obejmuje:

- dodatku specjalnego za trudną pracę, określonego w § 12 i załączniku nr 6 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników niebędących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. z 1996 r., nr 80, poz. 375 ze zm.);

- dodatku za wysługę lat, o którym mowa w § 6 powyższego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Zbigniew M. wystąpił z powództwem przeciwko Zakładowi Poprawczemu w K. o zapłatę 10 900 zł z tytułu niedopłaconego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w okresie od 1 stycznia 2000 r. do 31 grudnia 2003 r. Powód był zatrudniony na stanowisku strażnika, na podstawie umowy na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Swoje roszczenia wywodził z faktu, że pozwany wyliczył należne mu wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych na podstawie wynagrodzenia zasadniczego i nie wliczył do normalnego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i do podstawy obliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 134 § 1 i 1² k.p.) dodatku za staż pracy oraz dodatku specjalnego za trudną pracę, ustanowionych w § 6 ust. 1 i w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników niebędących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 80, poz. 375, ze zm., powoływanego dalej, jako: „rozporządzenie z 3 lipca 1996 r.”). Wykonywanie przez powoda pracy w godzinach nadliczbowych oraz liczba przepracowanych godzin nadliczbowych nie były sporne między stronami.