Zmieniły się przepisy w sprawie wydania orzeczeń dla osób niepełnosprawnych jak i kart parkingowych. Co więcej niepełnosprawny może otrzymać między innymi zasiłek pielęgnacyjny, świadczenie wspierające, zasiłek rodzinny, oraz rentę socjalną i rentę z tytułu niezdolności do pracy. Są też inne uprawnienia związane z zatrudnieniem.
- ŚWIADCZENIE NR 1: Zasiłek pielęgnacyjny
- ŚWIADCZENIE NR 2: Świadczenie wspierające
- ŚWIADCZENIE NR 3: Zasiłek rodzinny
- ŚWIADCZENIE NR 4: Renta socjalna
- ŚWIADCZENIE NR 5 :Renta z tytułu niezdolności do pracy
- ŚWIADCZENIE NR 6: Świadczenia w miejscu pracy dla niepełnosprawnych
- Bezpłatne sanatorium dla osoby niepełnosprawnej
- Pies asystujący dla osoby niepełnosprawnej
ŚWIADCZENIE NR 1: Zasiłek pielęgnacyjny
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: niepełnosprawnemu dziecku; osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeśli niepełnosprawność powstała do ukończenia 21 roku życia; po ukończeniu 75 roku życia. W 2024 r. zasiłek pielęgnacyjny wynosi 215,84 zł miesięcznie.
ŚWIADCZENIE NR 2: Świadczenie wspierające
Świadczenie wspierające jest świadczeniem pieniężnym. Istotą świadczenia wspierającego jest udzielenie osobom z największymi trudnościami w samodzielnym funkcjonowaniu pomocy służącej częściowemu pokryciu wydatków związanych z zaspokojeniem szczególnych potrzeb życiowych tych osób. Świadczenie wspierające jest świadczeniem kierowanym bezpośrednio do osoby z niepełnosprawnościami. To jest główna różnica w stosunku do świadczeń opiekuńczych (świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy, zasiłek dla opiekuna) przeznaczonych dla opiekuna osoby wymagającej opieki.
legitymujące się decyzją ustalającą odpowiedni poziom potrzeby wsparcia, w której potrzebę wsparcia określono na poziomie od 70 do 100 punktów w skali, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych;
w wieku od ukończenia 18. roku życia.
ŚWIADCZENIE NR 3: Zasiłek rodzinny
Zasiłek rodzinny to świadczenie pieniężne. Ma ono na celu częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie dziecka. Częściowe, ponieważ zasiłek nie jest świadczeniem o duże wartości, ale obok świadczenia 800+ powinno wystarczyć na zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka. Prawo do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku przysługuje:
1) rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka;
2) opiekunowi faktycznemu dziecka;
3) osobie uczącej się.
na dziecko do 18 roku życia,
na dziecko uczące się w szkole (maksymalnie do ukończenia 21 roku życia) oraz
w przypadku kontynuacji nauki w szkole lub szkole wyższej i legitymowaniu się orzeczeniem o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności do 24 roku życia.
Przy otrzymaniu zasiłku rodzinnego kluczowa jest kwota dochodu na członka rodziny. Kwota ta nie można przekroczyć pewnego progu. Ten próg na zasiłek rodzinny w 2024 r. wynosi 674,00 zł. Kwota ta zwiększa się o 90 zł jeżeli w rodzinie jest dziecko niepełnosprawne bądź osoba ucząca się, której przysługuje zasiłek rodzinny jest niepełnosprawna. W takiej sytuacji kryterium dochodowe wynosi 764,00 zł. Co ważne są to kwoty netto. Taki dochód na osobę w rodzinie należy obliczać z roku kalendarzowego poprzedzającego dany rok, w którym chce się otrzymać prawo do zasiłku rodzinnego. Dla zasiłków przyznawanych w 2024 r. liczy się więc dochód za 2023 r.
ŚWIADCZENIE NR 4: Renta socjalna
Obecnie kwota renty socjalnej równa jest kwocie najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy tj. 1780,96 zł (po waloryzacji w marcu 2024 r.). Renta socjalna może mieć charakter:
renty socjalnej stałej - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała;
renty socjalnej okresowej - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa, wówczas przysługuje przez okres wskazany w decyzji jednostki organizacyjnej ZUS.
Niezdolną do pracy jest osoba, która:
całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i
nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.
Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
ŚWIADCZENIE NR 5 :Renta z tytułu niezdolności do pracy
Będziesz mieć prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy (w tym jako osoba niepełnosprawna) jeśli spełnisz łącznie następujące warunki: jesteś niezdolny do pracy; 25 lat składkowych – kobieta,30 lat składkowych – mężczyzna. masz wymagany – odpowiedni do wieku – staż ubezpieczenia (okres składkowy i nieskładkowy): 1 rok – jeżeli stałeś się niezdolny do pracy zanim ukończyłeś 20 lat, 2 lata – jeżeli stałeś się niezdolny do pracy między 20 a 22 rokiem życia, 3 lata – jeżeli stałeś się niezdolny do pracy między 22 a 25 rokiem życia, 4 lata – jeżeli stałeś się niezdolny do pracy między 25 a 30 rokiem życia, 5 lat – jeżeli stałeś się niezdolny do pracy po ukończeniu 30 lat, przy czym okres ten musi przypadać w ciągu ostatnich 10 lat: przed dniem, w którym zgłosiłeś wniosek o rentę, lub przed dniem, w którym powstała Twoja niezdolność do pracy. Twoja niezdolność do pracy powstała w czasie okresów składkowych lub nieskładkowych wskazanych w ustawie emerytalnej, albo w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Ten wymóg nie obowiązuje, jeśli spełnisz łącznie następujące warunki: jesteś całkowicie niezdolny do pracy oraz masz co najmniej: 20-letni staż ubezpieczeniowy – jeśli jesteś kobietą, 25-letni staż ubezpieczeniowy– jeśli jesteś mężczyzną. Obecnie kwota renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 1780,96 zł (po waloryzacji w marcu 2024 r.).
Jeśli stałeś się niezdolny do pracy po ukończeniu 30 lat, nie musisz posiadać 5 lat w 10 latach przed zgłoszeniem wniosku lub powstaniem niezdolności do pracy, jeśli jesteś całkowicie niezdolny do pracy oraz udowodniłeś:
ŚWIADCZENIE NR 6: Świadczenia w miejscu pracy dla niepełnosprawnych
W miejscu pracy ważne jest wprowadzenie odpowiednich warunków pracy dla osób z niepełnosprawnościami. Racjonalne usprawnienia mogą polegać na przystosowaniu pomieszczenia (likwidacja barier architektonicznych), odpowiednim wyposażeniu (np. sprzęt biurowy sterowany głosem – ułatwienie dla osób niewidomych, umożliwienie skorzystania z alternatywnych form komunikacji – zatrudnienie tłumacza języka migowego), jak również ustaleniu czasu pracy, podziału zadań lub oferty kształceniowej lub integracyjnej w zależności od rodzaju niepełnosprawności i zgłoszonych potrzeb. Czasem wystarczające jest przeniesienie stanowiska pracy lub miejsca rekrutacji lub szkolenia z piętra na parter. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
- w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku,
- w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
Zgodnie z art. 134 Kodeksu pracy jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, to pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. Niezależnie od tego uprawnienia, osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy, którą wykorzystać może na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas takiej dodatkowej przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
Bezpłatne sanatorium dla osoby niepełnosprawnej
Z bezpłatnego pobytu w sanatorium mogą skorzystać poszczególne grupy osób. W szczególności zwolnienie z opłat w sanatorium przysługuje dzieciom i młodzieży do ukończenia 18. roku życia, a jeśli kształcą się dalej – do ukończenia 26 lat, dzieciom z niepełnosprawnością w znacznym stopniu (bez ograniczenia wieku) oraz dzieciom uprawnionym do renty rodzinnej.
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) może dofinansować skorzystanie z turnusu rehabilitacyjnego, skorzystać z tego może każda osoba z niepełnosprawnością, która ma orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności i mieszka na terenie Polski, a w ciągu ostatnich 12 miesięcy nie korzystała ze świadczeń.
Pies asystujący dla osoby niepełnosprawnej
Przez psa asystującego należy rozumieć psa odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. Osoba niepełnosprawna wraz z psem asystującym ma prawo wstępu do obiektów użyteczności publicznej, w szczególności do:
- budynków i ich otoczenia przeznaczonych na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz innych ogólnodostępnych budynków przeznaczonych do wykonywania podobnych funkcji, w tym także budynków biurowych i socjalnych,
- do parków narodowych i rezerwatów przyrody,
- na plaże i kąpieliska.