Co to jest zasiłek wyrównawczy?
Zasiłek wyrównawczy jest świadczeniem wypłacanym przez ZUS. Jego celem jest skierowanie ubezpieczonego pracownika na rehabilitację, której konieczność wynika z charakteru wykonywanego zawodu albo zamiaru przekwalifikowania się rehabilitanta.
Zasiłek wyrównawczy – komu przysługuje?
Z zasiłku wyrównawczego mogą skorzystać wyłącznie osoby ubezpieczone, które są pracownikami ze zmniejszoną sprawnością do pracy, gdy ich wynagrodzenie zostało obniżone poprzez poddanie się rehabilitacji zawodowej w celu adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy.
Z jakiego ubezpieczenia?
Zasiłek wyrównawczy może być wypłacany z ubezpieczenia wypadkowego w przypadku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, lub z ubezpieczenia chorobowego (w pozostałych przypadkach).
Zasiłek wyrównawczy – przez jaki okres można go otrzymywać?
Świadczenie w postaci zasiłku wyrównawczego można otrzymywać od dnia rozpoczęcia rehabilitacji przez maksymalnie 24 miesiące. W tym przypadku, prawo do świadczenia jest uzależnione od tego, jak długo będzie trwała nasza rehabilitacja zawodowa.
Kiedy prawo do zasiłku ustaje?
Prawo do świadczenia kończy się w dniu zakończenia rehabilitacji zawodowej pracownika i przesunięcia do innej pracy lub gdy z uwagi na stan zdrowia ubezpieczonego rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa.
Wysokość zasiłku wyrównawczego
Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę pomiędzy przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających rehabilitację a wynagrodzeniem miesięcznym, które osiąga pracownik podczas pracy z obniżonym wynagrodzeniem.
Jak obliczyć kwotę zasiłku wyrównawczego?
Obliczając kwotę zasiłku wyrównawczego, od obliczonego średniego wynagrodzenia sprzed rehabilitacji zawodowej należy odjąć wynagrodzenie otrzymane w danym miesiącu rehabilitacji zawodowej.
Kiedy nie przysługuje zasiłek wyrównawczy?
Zasiłek wyrównawczy nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.
Świadczenie nie przysługuje za okresy:
• niezdolności do pracy z powodu choroby,
• sprawowania opieki,
• pobierania zasiłku macierzyńskiego,
• nieobecności w pracy z innych przyczyn, za które pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia.
Zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje, gdy:
• wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa,
• ubezpieczony, będąc w stanie nietrzeźwości albo pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku,
• ubezpieczony odmówił bez uzasadnionej przyczyny poddania się badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych albo przez swoje zachowanie uniemożliwił przeprowadzenie takiego badania.
Wniosek o przyznanie zasiłku wyrównawczego
W zależności od tego, czy zasiłek jest wypłacany z ubezpieczenia chorobowego, czy z wypadkowego należy złożyć dokumenty albo dotyczące ubezpieczenia chorobowego albo wypadkowego.
W przypadku ubezpieczenia chorobowego:
• orzeczenie lekarza orzecznika ZUS albo lekarza wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy o potrzebie poddania się rehabilitacji zawodowej,
• zaświadczenie pracodawcy albo zakładowego lub międzyzakładowego ośrodka rehabilitacji zawodowej o okresie rehabilitacji zawodowej lub przyuczenia do określonej pracy,
• zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku Z-3,
• zaświadczenie pracodawcy albo zakładowego lub międzyzakładowego ośrodka rehabilitacji zawodowej o wysokości miesięcznego wynagrodzenia osiągniętego podczas rehabilitacji zawodowej lub przyuczenia do określonej pracy.
W przypadku ubezpieczenia wypadkowego:
• orzeczenie lekarza orzecznika ZUS albo lekarza wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy o potrzebie poddania się rehabilitacji zawodowej,
• zaświadczenie pracodawcy albo zakładowego lub międzyzakładowego ośrodka rehabilitacji zawodowej o okresie rehabilitacji zawodowej lub przyuczenia do określonej pracy,
• zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku Z-3,
• zaświadczenie pracodawcy albo zakładowego lub międzyzakładowego ośrodka rehabilitacji zawodowej o wysokości miesięcznego wynagrodzenia osiągniętego podczas rehabilitacji zawodowej lub przyuczenia do określonej pracy,
• protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, jeżeli konieczność poddania się rehabilitacji zawodowej została spowodowana wypadkiem przy pracy,
• decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez inspektora sanitarnego, jeżeli konieczność poddania się rehabilitacji zawodowej została spowodowana chorobą zawodową.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.