Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownik musi zgłosić pracodawcy chęć skorzystania z urlopu na żądanie najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia. Pracodawca jest natomiast zobowiązany do udzielenia takiego urlopu w terminie wskazanym przez pracownika. Przyjmuje się, że pracownik co do zasady powinien jednak poczekać na zgodę pracodawcy w tym zakresie.
Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w jednym ze swoich orzeczeń twierdząc, że pracownik powinien poczekać na faktyczne udzielenie zgody na urlop na żądanie. Samowolne udanie się na urlop może bowiem w pewnych wypadkach zostać uznane za naruszenie obowiązków pracowniczych uzasadniające wypowiedzenie umowy.
Dowiedz się: Jak prawidłowo wypełnić wniosek o urlop wychowawczy
Sąd Najwyższy wskazał także, że są sytuacje, kiedy pracodawca może nie wyrazić zgody na taki urlop, pomimo iż z przepisów Kodeksu pracy wynika, że powinien. Może to mieć miejsce w sytuacji, kiedy zagrożone jest dobro lub mienie pracodawcy lub zakładu pracy.
Pan Tomek zgłosił swojemu pracodawcy chęć skorzystania z dwóch dni urlopu na żądanie z uwagi na pilny wyjazd rodzinny. W związku jednak z tym, że był to sezon urlopowy i wielu pracowników nie było w pracy, jego pracodawca odmówił udzielenia takiego urlopu z uwagi na zagrożenie ciągłości pracy w zakładzie pracy.
Polecamy serwis: Wypowiedzenie
Można także spotkać się z poglądem, że pracownik powinien powiadomić pracodawcę o planowanych urlopie na żądanie nie tylko w najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia – co jest pojęciem dość ogólnym – ale również w odpowiednim czasie. Chodzi o sytuację, aby pracodawca miał czas na zorganizowanie ewentualnego zastępstwa pracownika. Taki obowiązek nie wynika jednak wprost z Kodeksu pracy, więc wszystko w takim wypadku będzie zależało od indywidualnej sytuacji.