Jednym z popularnych systemów czasu pracy jest zadaniowy czas pracy. W tym systemie pracodawca wyznacza pracownikowi zadania do wykonania w określonym czasie. Natomiast pracownik samodzielnie ustala rozkład czasu pracy - pracodawca nie planuje pracownikowi dni i godzin pracy.
- Zadaniowy czas pracy
- Jak wprowadzić zadaniowy czas pracy
- Zasady stosowania zadaniowego czasu pracy
- Godziny nadliczbowe w zadaniowym czasie pracy
Zadaniowy czas pracy
Kodeks pracy dopuszcza stosowanie systemu zadaniowego czasu pracy. Zadaniowy czas pracy może być stosowany w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy (art. 140 Kodeksu pracy).
Zadaniowy czas pracy jest zwykle wprowadzany, gdy istnieją trudności w określeniu rozpoczęcia i zakończenia pracy bądź nie można kontrolować czasu wykonywania pracy. Ten system czasu pracy jest stosowany wówczas, gdy:
- praca wykonywana jest poza wyznaczonymi u danego pracodawcy godzinami, a pracownik sam wyznacza godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy;
- sposób wykonywania zadań powierzonych pracownikowi nie wymaga ciągłej kontroli przez pracodawcę,
- zapotrzebowanie na pracę jest zmienne i zależy od czynników zewnętrznych;
- ewidencja i kontrola obecności pracownika w pracy jest niemożliwa do wykonania bądź znacznie utrudniona.
Jak wprowadzić zadaniowy czas pracy
Systemy czasu pracy ustala się:
- w układzie zbiorowym pracy lub
- w regulaminie pracy albo
- w obwieszczeniu – jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy bądź nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy (art. 150 § 1 Kodeksu pracy).
Powyższe dotyczy także systemu zadaniowego czasu pracy.
Pracodawca nie może wydać pracownikowi polecenia pracy w systemie zadaniowego czasu pracy.
Zasady stosowania zadaniowego czasu pracy
System zadaniowego czasu pracy polega na tym, że pracownik rozliczany jest nie z czasu jaki poświęca na pracę, lecz z zadań, które ma do wykonania. Ten system charakteryzuje się dużą elastycznością. Pracownik nie ma bowiem ściśle wyznaczonych godzin pracy, ale musi wykonać przydzielone mu zadania w okresie rozliczeniowym.
Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z przepisów Kodeksu pracy. Oznacza to, że czas pracy pracownika zatrudnionego w systemie zadaniowego czasu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy powinien mieścić się w 8 godzinach dobowo i przeciętnie 40 godzinach tygodniowo z zachowaniem dobowych i tygodniowych odpoczynków. Pracodawca nie ustala ani stałego rozkładu czasu pracy, ani nie tworzy harmonogramu czasu pracy – to zależy od pracownika.
Czas pracy nie jest udokumentowany w ewidencji czasu pracy, gdyż w zadaniowym czasie pracy nie ma takiego obowiązku. Pracodawca oznacza jedynie obecności pracownika w pracy, zwolnienia i nieobecności pracownika. Nie musi ewidencjonować, ile w tych dniach pracownik przepracował godzin oraz o której godzinie rozpoczął i zakończył pracę.
Godziny nadliczbowe w zadaniowym czasie pracy
Zadania pracownika powinny być tak ustalone, aby pracownik mógł je wykonać bez przekraczania norm czasu pracy. Ustalenie zadań, których wykonanie w normalnym czasie pracy jest niemożliwe, jest równoznaczne ze zleceniem pracy w godzinach nadliczbowych.
Gdyby doszło do sporu, to pracodawca musi wykazać, że powierzył pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z ogólnie przyjętych norm czasu pracy.