Wpłata do PPK sfinansowana przez pracodawcę jest przychodem pracownika
Przychód z tytułu wpłaty do PPK powstaje z chwilą przekazania tej wpłaty do instytucji finansowej. Dopiero wówczas można pobrać od niej zaliczkę na podatek dochodowy.
Wpłaty do PPK sfinansowane przez podmiot zatrudniający stanowią przychód uczestnika PPK, podlegający opodatkowaniu. Przychody te powiększają wielkość świadczeń, które dany uczestnik otrzymuje od podmiotu zatrudniającego. Wpłaty do PPK sfinansowane przez pracodawcę pracownikowi - zarówno te podstawowe, jak i dodatkowe - stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia. Pracodawca ma obowiązek obliczyć i pobrać od tych wpłat zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującą danego pracownika skalą podatkową (17% albo 32%).
Wpłata do PPK a moment powstania przychodu
Momentem powstania przychodu z tytułu sfinansowanej przez pracodawcę wpłaty do PPK jest jej przekazanie do instytucji finansowej. Zaliczka na podatek od tej wpłaty powinna zostać pobrana przez pracodawcę (płatnika) po powstaniu przychodu (przekazaniu wpłaty do instytucji finansowej) i nie ma możliwości jej wcześniejszego pobrania.
Jeżeli wypłata comiesięcznego wynagrodzenia poprzedzi wpłatę do PPK i pracodawca nie będzie miał już z czego - w danym miesiącu - pobrać zaliczki na podatek, to jej nie pobierze. Tak będzie np. w przypadku, gdy wynagrodzenie za czerwiec zostało wypłacone 9 lipca, wpłata do PPK została przekazana do instytucji finansowej 13 sierpnia i do końca sierpnia pracownikowi nie zostanie już wypłacone żadne wynagrodzenie.
W takim przypadku pracownik powinien doliczyć przychód z tytułu wpłaty do PPK do przychodu ze stosunku pracy wykazywanego w informacji PIT-11 za rok, w którym otrzymał ten przychód. Może zdarzyć się tak, że pracownik będzie musiał zapłacić podatek przy rozliczeniu rocznym.
Pracodawca nie może dokonać poboru zaliczki od danej wpłaty do PPK w miesiącu następującym po miesiącu, w którym została dokonana - np. w przypadku dokonania wpłaty w sierpniu, nie można pobrać zaliczki od tej wpłaty we wrześniu.
Jeżeli jednak pracodawca skoordynuje swoje działania i wpłata do PPK będzie mieć miejsce łącznie z wypłatą wynagrodzenia, to pobrana zaliczka powinna obejmować łączny przychód ze stosunku pracy, z uwzględnieniem wpłat do PPK sfinansowanych przez pracodawcę.
Wpłaty do PPK to koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy
Wpłaty do PPK, w części sfinansowanej przez pracodawcę, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów za miesiąc, za który są należne, pod warunkiem, że zostaną odprowadzone w terminie określonym w ustawie o PPK, czyli do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone. Przez miesiąc, za który wpłaty do PPK są należne, należy rozumieć miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie pracownika stanowiące podstawę do obliczenia wysokości wpłaty finansowanej przez pracodawcę. Jeżeli zatem pracodawca np. wypłaci wynagrodzenie za sierpień 10 września, a obliczonej od tego wynagrodzenia wpłaty do PPK dokona 15 października, to wpłata ta będzie stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów w sierpniu.
Wpłaty do PPK sfinansowane przez pracodawcę i dokonane po terminie stanowią dla niego koszt uzyskania przychodów w miesiącu ich wpłaty do instytucji finansowej. Natomiast wpłaty dokonane przed terminem traktuje się jako dokonane w terminie.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.
Podstawa prawna:
art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.);
art. 28 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1342 ze zm.).