Na podstawie art. 39 Kodeksu, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Warto podkreślić, że 4-letni okres ochronny obowiązuje dopiero od 2004 roku, wcześniej wynosił on 2 lata.
Zobacz: Zakaz rozwiązania stosunku pracy ze względu na wiek (art. 39)
Okres ochronny dotyczy tylko umów na czas nie określony. W przypadku umowy na czas określony wygasa ona z upływem terminu na jaki została zawarta.
Okres ochronny nie dotyczy zwolnienia dyscyplinarnego.
Omawiany art. 40 Kodeksu stanowi natomiast, że ochrona przed zwolnieniem przewidziana w artykule poprzedzającym jest wyłączona, jeżeli pracownik uzyska prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jeżeli zatem pracownik uzyskał już prawo do takiej renty, to nawet jeżeli pozostaje w przedemerytalnym okresie ochronnym, pracodawca może rozwiązać stosunek pracy z takim pracownikiem.
Zobacz serwis: Wynagrodzenie
Nie ma przepisu prawnego, który zobowiązywałby pracodawcę do rozwiązania za wypowiedzeniem umowy o pracę z pracownikiem po nabyciu przez niego prawa do emerytury. Fakt ten może być jedną z przyczyn uzasadniających wypowiedzenie, lecz decyzja należy do pracodawcy.
Podstawa prawna: art. 40 Kodeksu pracy