Pracownik poprzez niewykonanie lub nienależyte wykonanie swoich pracowniczych obowiązków może wyrządzić szkodę nie tylko pracodawcy, ale także osobie trzeciej. W takim przypadku za szkodliwe działanie lub zaniechanie pracownika odpowiada nie pracownik, ale jego pracodawca. Dzieje się tak, ponieważ to na pracodawcy spoczywa ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej. Jest przez to odpowiedzialny za działania pracowników związane z wykonywaniem przez nich pracy.
Zobacz: Jaka jest wysokość odszkodowania pracownika? (art. 119)
Pracodawca nie będzie odpowiadał za działania pracownika, który wykonywane było przy okazji wypełniania obowiązków przez pracownika.
Wobec pracodawcy, który naprawił szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, pracownik ponosi odpowiedzialność materialną. Odpowiedzialność pracodawcy wobec osoby trzeciej nie oznacza, że pracownik unika w ogóle jakiejkolwiek odpowiedzialności za swoje czyny wyrządzające szkodę osobie trzeciej. Odpowiedzialności pracodawcy wobec osoby trzeciej nie wyklucza odpowiedzialności pracownika wobec pracodawcy. Odpowiedzialność pracownika ma charakter wewnętrzny i skierowana jest wobec pracodawcy, nie zaś osoby trzeciej, której wyrządził szkodę. Pracodawca będzie mógł dochodzić naprawienia szkody od swojego pracownika.
Zobacz serwis: Ubezpieczenia społeczne
Zakres odpowiedzialności pracownika wobec pracodawcy zależy od popełnienia umyślnego lub nieumyślnego działań prowadzących do wyrządzenia szkody. W przypadku nieumyślnego wyrządzenia szkody odszkodowanie należne pracodawcy ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Jeśli pracownik wyrządzi osobie trzeciej szkodę umyślnie, będzie zobowiązany do zwrócenia odszkodowania pracodawcy w pełnej wysokości.
Podstawa prawna: Art. 120 Kodeku pracy