Odprawa emerytalna przysługuje pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę. Świadczenie przedemerytalne nie jest emeryturą w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nie uprawnia więc do wypłaty odprawy emerytalnej. Natomiast, jeżeli zatrudnia Pan co najmniej 20 pracowników, to mimo że dokonał Pan zwolnienia tylko jednego pracownika z przyczyn jego niedotyczących, a przyczyną taką jest likwidacja stanowiska pracy, jest Pan zobowiązany zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników do wypłaty odprawy pieniężnej.
Stosownie do art. 92 § 1 k.p. odprawa emerytalna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia przysługuje pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę. Przez emeryturę należy rozumieć świadczenie, jakie dana osoba nabywa na podstawie ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.) po spełnieniu określonych w niej warunków. Nabycie przez osobę prawa do świadczenia przedemerytalnego po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o czym szczegółowo stanowi ustawa z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (DzU nr 120, poz. 1252), oznacza, że nie spełnia on jeszcze warunków do uzyskania emerytury.
Wobec powyższego pracodawca rozwiązujący stosunek pracy z pracownikiem, który pobiera zasiłek dla bezrobotnych, a następnie przechodzi na świadczenie przedemerytalne, nie jest zobowiązany do wypłacenia mu odprawy emerytalnej.
Natomiast co do drugiego pytania to sytuacja jest bardziej złożona. Przepisy ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.) stosuje się do pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników. Ustawa ta zwana jest również ustawą o zwolnieniach grupowych, bo dotyczy procedury dokonywania zwolnień większej liczby zatrudnionych u danego pracodawcy pracowników.
Jednak w pewnym zakresie ustawę tę na podstawie art. 10 ust. 1 stosuje się do zwolnień indywidualnych, jeżeli wyłącznym powodem uzasadniającym wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron jest przyczyna niedotycząca pracownika. Taką przyczyną jest np. likwidacja stanowiska pracy. W takim przypadku pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy przysługuje odprawa pieniężna w wysokości, o której mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.