Do obowiązkowych potrąceń z wynagrodzenia należą sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi oraz kary pieniężne z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracownika.
Inne należności mogą również potrącane z wynagrodzenia pracownik, ale tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. Pracownik, wyrażając zgodę na potrącenia, może określić ich wielkość procentowo lub kwotowo.
Zobacz: Potrącenia na zaspokojenie alimentów (art. 88)
Potrącenia dobrowolne są wykorzystane przy:
- wpłatach pracownika do kasy zapomogowo-pożyczkowej,
- spłatach pożyczki z tej kasy,
- spłatach pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
- składkach na rzecz związku zawodowego.
W przypadku dokonywania dobrowolnych potrąceń na rzecz pracownika, kwotą wolną od potrąceń jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Natomiast w przypadku dokonywania innych dobrowolnych potrąceń kwota wolna od potrąceń wynosi 80 % minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zobacz serwis: Kodeks pracy
Przez świadczenia alimentacyjne rozumie się alimenty i renty mające charakter alimentów. Do rent o charakterze alimentacyjnym zalicza się także rentę zasądzoną przez sąd, ustaloną ugodą sądową albo aktem notarialnym - za utratę zdolności do pracy zarobkowej, jako wynik zmiany dożywocia lub ustaloną umową o rentę.
Podstawa prawna: Art. 91 Kodeksu pracy