Artykuł 69 kodeksu pracy stanowi, że jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, do stosunku pracy na podstawie powołania stosuje się przepisy dotyczące umowy o pracę na czas nie określony, z wyłączeniem przepisów regulujących:
- tryb postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę,
- rozpatrywanie sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzeń i o przywracaniu do pracy.
Zatem, do stosunku pracy na podstawie powołania nie mają zastosowania przepisy o trybie postępowania przy rozwiązywaniu przez pracodawcę umownego stosunku pracy.
Oznacza to, że przy odwołaniu pracownika z zajmowanego stanowiska nie mają zastosowania przepisy o uprzedniej konsultacji zamiaru rozwiązania umownego stosunku pracy z reprezentującą pracownika zakładową organizacją związkową oraz przepisy o konieczności uzyskania w określonych sytuacjach zgody reprezentującej pracownika organizacji związkowej lub innego podmiotu trzeciego na rozwiązanie umownego stosunku pracy.
Porównaj: Obowiązki pracodawcy w stosunku do zwalnianego pracownika
Ponadto, w stosunkach pracy na podstawie powołania jest wyłączone, zgodnie z art. 69 pkt 2, stosowanie przepisów regulujących rozpatrywanie sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę i o przywróceniu do pracy.
Niezgodne z prawem odwołanie pracownika z zajmowanego stanowiska jest zatem skuteczne i wywołuje skutek w postaci ustania stosunku pracy. Pracownik może natomiast dochodzić na drodze sądowej odszkodowania z tytułu bezprawnego rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę.
Przeczytaj także: Odszkodowanie dla pracownika bezzasadnie zwolnionego z pracy