Okres pozostawania w dyspozycji pracodawcy rozpoczyna się od chwili stawienia się pracownika w wyznaczonym czasie w zakładzie pracy, w którym praca ma być świadczona. Kończy się z upływem końca dnia pracy.
Zobacz: Jaki jest czas pracy członka związku zawodowego?
Do czasu pracy wlicza się także okresy nieświadczenia pracy:
- gdy pracownik był gotów do jej świadczenia, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy albo z powodu przestoju,
- w czasie przerwy na posiłek,
- w czasie przerwy na karmienie dziecka piersią,
- w czasie nauki pracownika młodocianego,
- w czasie szkolenia w zakresie bhp,
- w czasie niewykonywania pracy w związku z przeprowadzeniem badań okresowych i kontrolnych w godzinach pracy.
Do czasu pracy nie wlicza się okresów usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz zwolnień. Okresy te pomniejszają obowiązujący pracownika w danym okresie rozliczeniowym czas pracy o liczbę godzin przypadającą do przepracowania w okresie tej nieobecności lub zwolnienia, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.
Zobacz serwis: Kodeks pracy
Bardzo ważnymi pojęciami w zagadnieniu czasu pracy jest doba i tydzień. Doba to 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Natomiast przez tydzień należy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego.
Podstawa prawna: Art. 128 Kodeksu pracy