Zadaniowy system czasu pracy polega na tym, iż pracownikowi nie ustala się rozkładu czasu pracy, wskazuje się jedynie jakie zadania powinien wykonać w ustalonym wymiarze czasu pracy.
Pracownik będzie miał więc pełną swobodę w ustaleniu w jakich godzinach będzie pracował, pracodawcę zaś interesuje tylko to by zadania zostały wykonane.
Pan Tomek pracuje jako sprzątacz w zakładzie produkcji. Obowiązuje go zadaniowy system czasu pracy. Oznacza to, że Pan Tomek może jednego dnia pracować 12 godzin, a drugiego nie przyjść do pracy wcale, ważne żeby w zakładzie produkcji było czysto.
Zobacz: System przerywanego czasu pracy (art. 139)
Zadaniowy system czasu pracy może być stosowany gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, natomiast zadania powinny być ustalone w taki sposób by było możliwe ich wykonanie w ramach ustalonego wymiaru czasu pracy.
Należałoby pamiętać, że:
- decyzja o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy należy do pracodawcy,
- warunkiem wprowadzenia zadaniowego czasu pracy jest uprzednie porozumienie pracodawcy z pracownikiem i uzgodnienie czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań,
- w braku uzgodnienia czasu pracy niezbędnego do wykonania zadań pracodawca nie może wprowadzić zadaniowego czasu pracy,
- mimo uzgodnienia czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań, pracodawca może zadaniowego czasu pracy nie wprowadzać, gdyż decyzja w tym względzie należy do niego.
Pracodawca powinien z góry ustalić pracownikowi zakres jego zadań, uzgadniając z nim czas potrzebny na ich wykonanie. Zakres zadań można ustalić np. w umowie o prace, regulaminie pracy, układzie zbiorowym pracy, lub też w odrębnym dokumencie.
Zobacz serwis: Wypowiedzenie
Zasadą jest, iż pracownikowi objętemu zadaniowym czasem pracy nie przysługują nadgodziny.
Dla pracowników objętych zadaniowym systemem czasu pracy nie prowadzi się ewidencji czasu pracy.
Podstawa prawna: art. 140 Kodeksu pracy