- Zasada równego traktowania w zatrudnieniu – czym jest?
- Równe traktowanie w zatrudnieniu
- Dyskryminowanie bezpośrednie a dyskryminowanie pośrednie
- Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu
Zasada równego traktowania w zatrudnieniu – czym jest?
Zasada równego traktowania w zatrudnieniu znajduje się w art. 1813a Kodeksu pracy. Zgodnie z nią, pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie:
• nawiązania i rozwiązania stosunku pracy,
• warunków zatrudnienia,
• awansowania,
• dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Równe traktowanie w zatrudnieniu
Zgodnie z Kodeksem, równouprawnienie w zatrudnieniu to w szczególności równość bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Należy pamiętać, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym – świadczy o tym użycie zwrotu „w szczególności”.
Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza zatem niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z wyżej wymienionych przyczyn.
Dyskryminowanie bezpośrednie a dyskryminowanie pośrednie
Kodeks wyróżnia dyskryminowanie bezpośrednie i pośrednie. Czym się różnią?
Dyskryminowanie bezpośrednie występuje, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn wymienionych w przepisie był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy. Z kolei dyskryminowanie pośrednie występuje, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania istnieją lub mogłyby wystąpić niekorzystne dysproporcje albo szczególnie niekorzystna sytuacja w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych wobec wszystkich lub znacznej liczby pracowników należących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w Kodeksie, chyba że postanowienie, kryterium lub działanie jest obiektywnie uzasadnione ze względu na zgodny z prawem cel, który ma być osiągnięty, a środki służące osiągnięciu tego celu są właściwe i konieczne.
Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu
Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu to różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub wielu przyczyn, którego skutkiem jest w szczególności:
• odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
• niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
• pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe.
Aby pracodawca uwolnił się od zarzutu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, musi udowodnić, że kierował się obiektywnymi powodami.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.