Uprawnienia osób niepełnosprawnych określa ustawa z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 ze zm.). Według obowiązujących przepisów czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Zasada ta nie dotyczy:
- osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
- osób, na których wniosek lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tymi osobami wyrazi na to zgodę.
Ponadto osoba niepełnosprawna ma prawo do przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 30 minut i jest wliczany do czasu pracy.
Osoba niepełnosprawna zaliczona do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, która jest zatrudniona w zakładzie pracy ma uprawnienie do:
- pracy w czasie 7 godzin na dobę i 35 godzin na tydzień,
- 10 dni roboczych dodatkowego urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym.
Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a prawo do następnych 1 stycznia każdego roku.
Pracownik zaliczony do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ma również prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
- w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku,
- w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.