Podejmowanie pracy za granicą odbywa się na zasadach obowiązujących w kraju zatrudnienia, na podstawie indywidualnych umów zawieranych bezpośrednio z pracodawcami zagranicznymi, bądź umów zawieranych za pośrednictwem upoważnionych organizacji lub instytucji. Zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy „ustawa o promocji zatrudnienia” (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.) legalne prowadzenie działalności agencji zatrudnienia wymaga uzyskania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia. Rejestr prowadzony jest przez Marszałków Województw. Dokumentem potwierdzającym wpis do ww. rejestru jest wydawany agencji zatrudnienia certyfikat.
Ustawa o promocji zatrudnienia określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej. W ustawie zawarte zostały regulacje dotyczące m.in. pełnego i produktywnego zatrudnienia oraz zwiększenia mobilności na rynku pracy. W wykonywaniu powyższych założeń pomóc ma uelastycznienie form zatrudnienia oraz pośrednictwo pracy realizowane m. in. przez agencje zatrudnienia.
Zobacz również: Zatrudnianie cudzoziemców - wymogi wobec agencji pracy tymczasowej
Przepisy wspomnianej ustawy mają zastosowanie zarówno do obywateli polskich poszukujących i podejmujących zatrudnienie lub inną pracę zarobkową na terytorium Polski jak i za granicą u pracodawców zagranicznych, jak również do cudzoziemców zamierzających wykonywać lub wykonujących pracę na terytorium Polski. Ponieważ zgodnie z ustawą, pośrednictwo pracy wykonywane przez agencje zatrudnienia może polegać m.in. na kierowaniu osób do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych oraz ze względu na to, iż ustawa nie zawiera w tym względzie ograniczeń w stosunku do obcokrajowców, agencje zatrudnienia działające na terenie Polski, oferujące usługi w zakresie pośrednictwa pracy, mają możliwość delegowania do pracy za granicą zarówno obywateli polskich jak i cudzoziemców. Zgodnie z omawianą ustawą za cudzoziemców uważa się: obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, obywateli państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej, obywateli państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na osiedlenie się, posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt. 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694), posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej jako członkowie rodziny cudzoziemca, o którym mowa w art. 53 ust. 1 pkt. 13 lub art. 54 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej zgodę na pobyt tolerowany, korzystających w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej, ubiegających się w Rzeczypospolitej Polskiej o nadanie statusu uchodźcy i małżonków, w imieniu których występują z wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy, którzy posiadają zaświadczenie wydane na podstawie art. 36 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1695, z 2007 r.), którym udzielono ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej.
Polecamy serwis: Praca tymczasowa
Jakie warunki musi spełniać cudzoziemiec
Jednakże, aby cudzoziemiec mógł skorzystać z oferty pracy przedstawionej przez agencje zatrudnienia, zarówno dotyczącej pracy na terenie kraju jak i za granicą, zobligowany jest spełnić określone przepisami prawa wymogi. Szczegółowe regulacje w zakresie warunków jakie muszą spełnić obcokrajowcy ubiegający się o zatrudnienie na terytorium Polski zawiera ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 20 lipca 2011 r. w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Cudzoziemiec przebywający nielegalnie na terenie Polski, jak również taki, który nie posiada wymaganego przepisami prawa uprawnienia do wykonywania pracy w naszym kraju, nie ma możliwości skorzystania z usług pośrednictwa pracy oferowanych przez agencje zatrudnienia w celu świadczenia pracy za granicą. Nielegalne wykonywanie pracy oznacza wykonywanie jej przez cudzoziemca bez ważnej wizy lub innego dokumentu uprawniającego go do pobytu na terytorium Polski lub przez cudzoziemca, którego podstawa pobytu nie uprawnia do wykonywania pracy, lub który wykonuje pracę bez zezwolenia, w przypadkach gdy jest ono wymagane, jak również na innych warunkach lub na innym stanowisku niż określone w posiadanym przez niego zezwoleniu na pracę.
Zadaj pytanie na: Forum Kadry
Aplikant radcowski Lilianna Skiba