W art. 86 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy czytamy, że udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych.
Zgodnie z tym przepisem do stażu pracy zaliczają się wszystkie okresy zatrudnienia za granicą u pracodawcy zagranicznego, niezależnie od kraju, w którym miały miejsce oraz bez względu na obywatelstwo pracownika. Wystarczy, że okresy te zostaną udokumentowane. Pracownik powinien przedstawić każdy dokument, który uprawdopodobni jego zatrudnienie w określonym czasie u konkretnego pracodawcy zagranicznego. Mogą to być, oprócz zagranicznych odpowiedników świadectw pracy, np. umowy o pracę czy zaświadczenia o zatrudnieniu wystawione przez zagranicznego pracodawcę.
Tłumaczone czy w oryginale?
W obowiązujących przepisach nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytania, czy pracodawca jest upoważniony do żądania od pracownika tłumaczenia sporządzonego w języku obcym dokumentu, z którego wynika zagraniczny staż pracy, czy tłumaczenie powinno zostać dokonane przez tłumacza przysięgłego oraz kto ponosi koszty tłumaczenia.
Jednak czytając wybrane przepisy zawarte w Kodeksie cywilnym (art. 6: Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne) i ustawie o języku polskim (np. art. 7 i 8) oraz powołując się na wyjaśnienia Państwowej Inspekcji Pracy można wskazać, że pracodawca może żądać od pracownika tłumaczenia dokumentów, dokonanych na koszt pracownika. Ponadto, uzasadnione jest, by było to tłumaczenie sporządzone przez tłumacza przysięgłego. Pracodawca może jednak uznać za wystarczająco wiarygodne tłumaczenie sporządzone przez osobę nie mającą takiego statusu.