Dwa pełne etaty u dwóch różnych pracodawców? Jakie są przepisy prawa pracy? Wyjaśniamy czy w Polsce można pracować na podstawie dwóch lub większej liczbie umów o pracę.
- Czy można mieć dwie umowy o pracę z różnymi pracodawcami?
- Praca u innego pracodawcy a zakaz konkurencji
- Czy pracownik informuje pracodawcę o drugiej umowie o pracę?
Czy można mieć dwie umowy o pracę z różnymi pracodawcami?
Tak. Polskie prawo pracy nie zakazuje podejmowania zatrudnienia u dwóch lub większej liczby różnych podmiotów na podstawie umowy o pracę. Dopuszcza się pracę na dwa pełne etaty u dwóch pracodawców. Najważniejsze, aby wieloetatowe zatrudnienie nie wpływało negatywnie na jakość pracy i obowiązki wiążące stronę stosunku pracy. Co więcej, można nawet zawrzeć kilka umów o pracę z jednym pracodawcą. Jakie wymagania należy spełnić w takim przypadku? Właściwie jedynym warunkiem jest tutaj konieczność przestrzegania norm czasu pracy i odpoczynku. Przepisy kodeksowe chronią pracownika. W tym kontekście ważny jest art. 132 i 133 KP.
Art. 132. [Prawo do odpoczynku] § 1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem § 3 oraz art. 136 § 2 i art. 137.
§ 2. Przepis § 1 nie dotyczy:
1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy;
2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
§ 3. W przypadkach określonych w § 2 pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku.
Art. 133.[Odpoczynek] § 1. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
§ 2. W przypadkach określonych w art. 132 § 2 oraz w przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.
§ 3. Odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 600 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.
§ 4. W przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, może przypadać w innym dniu niż niedziela.
Pracownik zatrudniony u jednego pracodawcy musi mieć zapewnione minimum wypoczynku, które określają powyższe przepisy Kodeksu pracy:
- 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w tygodniu
- 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dziennie
Przy dwóch lub większej liczbie umów o pracę z tym samym pracownikiem należy uważać na zachowanie odpowiednich okresów odpoczynku zatrudnionego. W przeciwnym razie, jak ostrzega PIP, można zostać oskarżonym o próbę obejścia przepisów o czasie pracy i dodatkowym wynagrodzeniu za godziny nadliczbowe.
Praca u innego pracodawcy a zakaz konkurencji
Przy podpisywaniu umowy u innego pracodawcy należy sprawdzić czy nie obowiązuje pracownika umowa o zakazie konkurencji. Jeśli tak, niemożliwe będzie podjęcie zatrudnienia u innego podmiotu wykonującego działalność konkurencyjną. Takie działanie może zostać uznane za złamanie zakazu konkurencji. Pierwszy pracodawca może wówczas pociągnąć pracownika do odpowiedzialności odszkodowawczej.
Art. 1011. [Zakaz konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy] § 1. W zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).
§ 2. Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownika wyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału I w dziale piątym.
Polecamy: Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2025
Czy pracownik informuje pracodawcę o drugiej umowie o pracę?
Nie ma prawnego obowiązku pracownika nakazującego informowanie pracodawcy o podpisaniu drugiej i kolejnej umowy o pracę z innym podmiotem. Zatrudniony może przekazać taką wiadomość, ale absolutnie nie jest do tego zobligowany.
Istnieją przepisy szczególne, które mogą mieć ograniczenia w zakresie podpisywania dodatkowych umów o pracę. Takie przepisy dotyczą określonych grup pracowników, np. kierowców, urzędników czy młodocianych.
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw z 2025, poz. 277)