Zgodnie z art. 186 (7) Kodeksu pracy, pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Dla pracownika, chcącego pogodzić pracę zawodową z wychowywaniem dziecka jest to sytuacja idealna. Z jednej strony może więcej czasu poświęcić dziecku, z drugiej nie traci kontaktu ze swoim życiem zawodowym.
Polecamy serwis: Urlopy
Wspomniany przepis stanowi także, że pracodawca powinien taki wniosek pracownika uwzględnić. Omawiany przepis nakłada na pracodawcę obowiązek uwzględnienia wniosku uprawnionego pracownika i obniżenie wymiaru czasu jego pracy, nie więcej jednak niż o połowę obowiązującego go wymiaru. Ustawodawca nakazuje bowiem wprost, aby obniżenie wymiaru czasu pracy nie przekraczało połowy czasu obowiązującego danego pracownika. Oznacza to odniesienie się do indywidualnego czasu pracy pracownika występującego z wnioskiem w trybie przewidzianym omawianym przepisem. I choć nie jest przewidziana jego forma, przyjmuje się jednak, że ma on zostać złożony w formie pisemnej, stanowi bowiem część dokumentacji pracowniczej, która z natury rzeczy musi być prowadzona w formie papierowej.
Należy pamiętać, że złożenie takiego wniosku nie powoduje rozpoczęcia ochrony przed zwolnieniem przysługującej w czasie urlopu wychowawczego. Oznacza to, że pracodawca może w takim wypadku po prostu pracownika zwolnić.
Zobacz serwis: Umowa o pracę