Przeczytaj -> Wypowiedzenie umowy na czas określony w 2018 roku
Zmiany w umowach na czas określony w 2016 r.
Według nowelizacji Kodeksu pracy, umowy na czas określony mogą być zawierane z pracownikami na okres 3 lat (tj. 3 miesiące umowy na okres próbny i 33 miesiące umowy na czas określony) a łączna liczba takich umów z tym samym pracownikiem nie może przekroczyć trzech. Oznacza to, że w przypadku przekroczenia tych limitów, następna umowa o pracę (czyli czwarta) z mocy prawa przekształci się w umowę o pracę na czas nieokreślony.
Wypowiedzenie umowy na czas określony po zmianach
W wyniku nowelizacji Kodeksu pracy, która miała miejsce na początku 2016 roku, okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony został zrównany z okresem wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony.
NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Po zmianach, okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony uzależniony jest od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi (art. 36 § 1 Kodeksu pracy):
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Jak stosować przepisy?
Nowe okresy wypowiedzenia znajdują zastosowanie do umów trwających w dniu 22 lutego 2016 r. Zgodnie z nowymi przepisami, staż pracy pracownika liczony jest od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Rozszerzając zagadnienie, w celu wyliczenia okresu wypowiedzenia, nie uwzględnia się okresów zatrudnienia u danego pracodawcy, które miały miejsce przed 22 lutego 2016 r. Oznacza to, że jeżeli pracownik był zatrudniony przez 3 lata przed tą datą – jego staż do wyliczenia długości okresu wypowiedzenia liczony jest od nowa.
W praktyce wygląda to następująco: dla umowy trwającej w dniu 22 lutego 2016 r. okres wypowiedzenia będzie wynosił 2 tygodnie (do 20 sierpnia 2016 r.). Od 21 sierpnia 2016 r. obowiązuje 1 – miesięczny okres wypowiedzenia. W tym dniu minął bowiem 6-miesięczny okres zatrudnienia licząc od dnia wejścia w życie nowelizacji. Natomiast od dnia 21 lutego 2019 r. będzie obowiązywał 3-miesięczny okres wypowiedzenia.
Pracownik był zatrudniony w firmie X na podstawie umowy o pracę na czas określony od 9 grudnia 2013 r. do 31 marca 2016 r. Następnie zawarł kolejną umowę u tego samego pracodawcy do 31 marca 2017 r. Pracownika obowiązuje 1 – miesięczny okres wypowiedzenia.
Podkreślić należy, że dłuższy okres wypowiedzenia dotyczy tylko tych umów na czas określony, w których znajdowała się klauzula przewidująca możliwość wypowiedzenia umowy. Jeżeli umowy na czas określony zawarte przed 22 lutego 2016 r. nie miały takich klauzul albo były zawarte nie dłużej niż na 6-miesięcy – nadal nie podlegają dłuższemu wypowiedzeniu. Czyli umowy zawarte na czas powyżej 6 miesięcy przed zmianą przepisów, aby je wypowiedzieć muszą zawierać klauzulę o możliwości wypowiedzenia umowy.
Natomiast w przypadku umowy na czas określony zawartej po dniu 22 lutego 2016 r. do okresu zatrudnienia, od którego zależy okres wypowiedzenia, należy wliczać wszystkie okresy zatrudnienia u danego pracodawcy.
Uzasadnienie wypowiedzenia
Warto podkreślić, że nowelizacja Kodeksu pracy nie wprowadziła obowiązku wskazywania przyczyny wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas określony. Zgodnie z art. 30 § 4 kp pracodawca musi podać przyczynę rozwiązania umowy o pracę tylko w przypadku umowy na czas nieokreślony lub w przypadku rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.
Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy
Na podstawie jednostronnej decyzji, pracodawca może zwolnić pracownika z konieczności wykonywania obowiązków w okresie wypowiedzenia umowy. Co istotne, pracownikowi zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia przysługuje wynagrodzenie obliczonego jak za czas urlopu wypoczynkowego.
Okres wypowiedzenia umowy na okres próbny
Zaznaczyć należy, że po nowelizacji Kodeksu pracy nie zmienił się okres wypowiedzenia umów zawartych na okres próbny. W dalszym ciągu wynosi:
- 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni,
- 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie,
- 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.
Zobacz: Wskaźniki i stawki