Pracodawca, zwalniając pracownika z obowiązku świadczenia pracy może wypłacić mu wynagrodzenie naliczone według dwóch sposobów.
Po pierwsze stosownie do § 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalenia wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym, że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Wynagrodzenie to oblicza się więc jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy lub jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.
Polecamy: Urlopy
Drugi sposób obliczania wynagrodzenia za okres, w którym pracownik został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 czerwca 2005 r. Zgodnie z sentencją tego wyroku pracownik zwolniony z obowiązku świadczenia pracy doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy i z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości określonej w tym przepisie. Tak więc, zdaniem Sądu Najwyższego pracownikowi zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określone stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów.
Przeczytaj także: Z czego składa się wynagrodzenie?