IKE to jeden z trzech filarów emerytalnych. Są one prowadzone przez fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe, banki lub biura maklerskie. W przeciwieństwie do dwóch pierwszych filarów emerytalnych, ZUS i OFE, IKE mają charakter dobrowolny. Można mieć tylko jedno takie konto.
Zyski z oszczędności zgromadzonych na IKE są zwolnione z 19-proc. tzw. podatku Belki. I to jest właśnie powód odgórnego ustalenia (mocą przepisów) limitu rocznych wpłat na IKE. Chodzi o to, żeby budżet nie musiał zwracać zbyt dużych kwot osobom dodatkowo oszczędzającym na emeryturę. Gdyby więc ktoś wpłacił w 2010 r. na IKE więcej niż 9579 zł, to instytucja finansowa, w której ma indywidualne konto, zwróci mu nadpłaconą kwotę.
Dobrowolne oszczędzanie na emeryturę w III filarze można rozpocząć już w wieku 16 lat. Osoby małoletnie, czyli w wieku od 16 do 18 lat, mogą jednak wpłacać na IKE tylko tyle, ile zarobią rocznie na umowę o pracę. Jeśli nie pracują, nie mogą odkładać na emeryturę.
Oszczędzający będą mogli wystąpić o zwrot środków z IKE >>
IKE można założyć sobie także po przejściu na emeryturę, ale pod warunkiem, że będzie to pierwsze takie konto.
Pieniądze zgromadzone na IKE można wypłacić przed przejściem na emeryturę. W takim jednak wypadku trzeba będzie zapłacić 19 proc. podatek dochodowy, jak od dochodów kapitałowych.
Według danych resortu pracy, w połowie 2009 r. IKE posiadało ponad 833 tys. osób. Na każdy rachunek wpłynęło średnio rocznie 1071 zł, a więc znacznie mniej niż przewiduje dopuszczalny limit.