Kwota bazowa 2012 / 2013 dla celów emerytalnych

Wysokość emerytury ustalanej według dotychczasowych zasad (czyli dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.) uzależniona jest od następujących składników:

- wysokości podstawy wymiaru,

- uwzględnionego okresu składkowego i nieskładkowego,

- kwoty bazowej, obowiązującej w dacie powstania prawa do świadczenia.

Kwota bazowa - definicja

Na podstawie art. 19-20 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kwota bazowa wynosi 100 % przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w poprzednim roku kalendarzowym.

Ustalanie i obowiązywanie kwoty bazowej

Kwota bazowa jest ustalana corocznie na podstawie art. 19 i obowiązuje od dnia 1 marca każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku kalendarzowego.

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski" w terminie:

1) do 7 roboczego dnia lutego każdego roku:

a) kwotę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym,

b) kwotę bazową;

2) do 7 roboczego dnia drugiego miesiąca każdego kwartału kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Przeciętne wynagrodzenie pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe), określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji emerytur i rent.

Limity przychodów emerytów i rencistów 2012 r.

RMUA 2012/2013 - co miesiąc tylko na żądanie pracownika

Od 2013 roku urlop wychowawczy dla przedsiębiorców i osób na umowie zlecenie

Kwota bazowa - wysokość

Emerytury na starych zasadach

Podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne lub na ubezpieczenie emerytalne, według przepisów prawa polskiego, z okresu kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie.

Ubezpieczony może również wskazać do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu 20 lat kalendarzowych dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Oprócz wynagrodzenia stanowiącego  podstawę wymiaru składek do podstawy wymiaru emerytury dolicza się również inne składniki przysługujące ubezpieczonemu (m.in. kwoty zasiłków chorobowych, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy itp.).

Emerytura wynosi:

- 24% kwoty bazowej, o której mowa wyżej, oraz

- po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, z uwzględnieniem pełnych miesięcy,

- po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Osoby, które w dniu ubiegania się o emeryturę były wcześniej uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy, do obliczenia podstawy wymiaru emerytury mogą wskazać:

- zwaloryzowaną podstawę wymiaru renty, albo

- zarobki z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z okresu ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę lub też zarobki z 20 dowolnie wybranych lat kalendarzowych, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o emeryturę. Mogą to być również te same zarobki, jakie zostały przyjęte do obliczenia renty, jeśli mieszczą się w podanym wyżej okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru emerytury.

Jeżeli osoba ubiegająca się o emeryturę podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym przez okres co najmniej 30 miesięcy po przyznaniu renty - to część socjalna emerytury (składnik emerytury, który stanowi 24 % kwoty bazowej) zostanie obliczona jako 24% kwoty bazowej obowiązującej w dniu przyznania tej emerytury.

Natomiast podstawa wymiaru emerytury zostanie obliczona od tej samej kwoty bazowej, od której obliczono rentę, a następnie zostanie zwaloryzowana. Od tej zwaloryzowanej podstawy wymiaru zostanie obliczona część emerytury zależna od okresów składkowych i nieskładkowych.

Okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 uwzględnionych okresów składkowych.

Emerytura na nowych zasadach

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r.,  stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko­wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

                         podstawa obliczenia emerytury

Emerytura   =   ---------------------------------------                     

                           średnie dalsze trwanie życia

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota:

- zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpie­czonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypła­ta emerytury, oraz

- zwaloryzowanego kapitału początkowego.

Tablice trwania życia - uwzględniające średnie dalsze trwanie życia, wspólne dla kobiet i mężczyzn, wyrażone w miesiącach dla wieku ubezpieczonego - ogłasza corocznie Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Monitorze Polskim, w formie komunikatu. Tablice te stanowią podstawę do obliczenia emerytur ustalanych na wnioski zgłoszone od 1 kwiet­nia do 31 marca następnego roku kalendarzowego. W przypadku zgłoszenia przed dniem 1 kwietnia wniosku o emeryturę przez osobę, która wiek emerytalny osiągnie po dniu 31 marca -  do ustalenia średniego dalszego trwania życia stosuje się tablice obowiązujące od dnia 1 kwietnia.

Emerytura, obliczana według zreformowanych zasad,  przysługuje wszystkim ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a więc także osobom, które cały swój staż ubezpieczeniowy prze­były wyłącznie przed dniem 1 stycznia 1999 r., a po dniu 31 grudnia 1998 r. nie podlegały ubezpieczeniom społecznym.

Dla tej grupy ubezpieczonych podstawę obliczenia nowej emerytury stanowić będzie wyłącznie  odpowiednio zwaloryzowany kapitał początkowy.

Natomiast w przypadku ubezpieczonych, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy zostali objęci ubezpieczeniami społecznymi po raz pierwszy po 31 grud­nia 1998 r.,  podstawę obliczenia  nowej emerytury  stanowi wyłącznie kwota składek na ubezpieczenie emerytalne (z uwzględnieniem waloryzacji tych składek).

Przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób uprawnionych do świadczenia w niższym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej (np. z tytułu pracy w szczegól­nych warunkach lub w szczególnym charakterze) podstawę obliczenia emerytury stanowi:

- kwota składek na ubezpieczenie emerytalne - odpowiednio zwaloryzowanych, zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzające­go miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz

- kwota kapitału początkowego - przeliczonego poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym a faktycznym wie­kiem przejścia na emeryturę, a następnie odpowiednio zwaloryzowanego.

W przypadku, gdy o tę emeryturę ubiega się ubezpieczony, który złożył równocześnie wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym (II filar) na dochody budżetu państwa - składki na ubezpieczenie emerytalne, zewidencjonowane na jego koncie w ZUS, podlegają zwiększeniu się poprzez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22.

Wskaźnik ten odzwierciedla stosunek pełnej wysokości składki na ubezpie­czenie emerytalne do wysokości zewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w ZUS.

Wysokość nowej emerytury ulega dodatkowo zwiększeniu za okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, o ile ubezpieczony:

- z tytułu tych okresów nie ma ustalonego prawa do emerytury na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników,

- legitymuje się takimi okresami w wymiarze krótszym niż 25 lat.

Zwiększenie to ustalane jest według zasad wymiaru części składkowej emerytury rolniczej, na podstawie zaświadczenia KRUS o okresach opłacania składek.

Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. mogły wybrać, czy zechcą ulokować całą składkę emerytalną na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS w ramach I filaru, czy też, do 31 grudnia 1999 r., zdecydowały się na wybór jednego z otwartych funduszy emerytalnych w ramach II filaru, co spowodowało konieczność przekazania części składki emerytalnej do wybranego funduszu emerytalnego.

Osoby urodzone po 31 grudnia 1968 r. muszą ulokować część składki emerytalnej na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS, a część w jednym z otwartych funduszy emerytalnych (obowiązkowy podział składki między I i II filar).

Źródło: ZUS