Osobą wyłącznie uprawnioną do stosowania wobec pracowników kar porządkowych jest pracodawca. Pracodawca, mając na względzie strukturę organizacyjną zakładu, może upoważnić do stosowania kar porządkowych inne osoby, np. kierowników wydzielonych terenowych jednostek organizacyjnych zakładu. Kwestia ta powinna być uregulowana w przepisach wewnątrzzakładowych albo wynikać z indywidualnych upoważnień.
Do pracodawcy należy decyzja, czy określone zachowanie pracownika będzie ukarane, jak również, jakiego rodzaju karę wymierzyć pracownikowi. Swobodę pracodawcy ograniczają przepisy Kodeksu pracy, które wymieniają rodzaje dopuszczalnych kar. Są nimi upomnienie, nagana i kara pieniężna.
Karę upomnienia i nagany pracodawca może zastosować za każde naruszenie przez pracownika jego obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Kara pieniężna może być natomiast stosowana wyłącznie w przypadku naruszenia przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia, stawienia się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywania alkoholu w czasie pracy.
Pracodawca nie ma obowiązku gradacji kar porządkowych. Jeśli w ocenie pracodawcy przewinienie zasługuje na najwyższą z przewidzianych przepisami Kodeksu kar, może ona zostać wymierzona pracownikowi, mimo że dotychczas nie był karany żadną z kar porządkowych.
Termin na zastosowanie kary
Stosowanie przez pracodawcę kar porządkowych jest ograniczone dwoma terminami. Kara porządkowa nie może być bowiem zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i nie może być nałożona po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. Upływ któregokolwiek z terminów odbiera pracodawcy możliwość ukarania pracownika.
Więcej na ten temat znajdziesz w płatnej części serwisu w artykule: Zastosowanie wobec pracownika kary porządkowej
Podstawa prawna:
- art. 108–113 Kodeksu pracy.