Gotowość do pracy – to czas pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy, w którym pracownik nie świadczy wynikającej z umowy o pracę pracy z przyczyn (zawinionych lub niezawinionych) leżących po stronie pracodawcy, jednak jest gotów niezwłocznie podjąć pracę na wezwanie pracodawcy.
Oceniając gotowość do pracy, należy wziąć pod uwagę łącznie następujące czynniki:
- zamiar wykonywania pracy uzewnętrzniony stawieniem się pracownika w miejscu pracy albo w miejscu wskazanym przez pracodawcę jako miejsce wykonywania umówionych czynności,
- fizyczna i psychiczna zdolność pracownika do świadczenia pracy w chwili zgłoszenia gotowości do jej świadczenia,
- pozostawanie do dyspozycji pracodawcy rozumiane jako stan, w którym pracownik na polecenie pracodawcy może niezwłocznie podjąć pracę.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przez gotowość do pracy rozumie się stan świadomości i woli pracownika obiektywnie zdolnego do wykonywania pracy, polegający na rezygnacji z pełnej swobody dysponowania swoją osobą i czasem, na godzeniu się na ograniczenie tej wolności na rzecz i przez pracodawcę.
Pracownikowi za czas niewykonywania pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, należy się wynagrodzenie.
Pojęcie gotowości do pracy wiąże się nierozerwalnie z terminem przestoju.
Patrz też: Przestój.