Jeżeli uchybienie pracodawcy przy wypowiedzeniu umowy o pracę polegało jedynie na zastosowaniu krótszego od wymaganego okresu wypowiedzenia, to pracownikowi nie przysługują roszczenia określone w art. 45 Kodeksu, takie jak przywrócenie do pracy czy odszkodowanie, lecz tylko wynagrodzenie za czas, w którym upływał wymagany przez przepisy prawa okres wypowiedzenia. Przyjmuje się, że umowa o pracę trwa do upływu właściwego okresu wypowiedzenia. Taką też datę rozwiązania umowy o pracę należy podać w świadectwie pracy.
Zobacz: Odmowa przywrócenia pracownika do pracy (art. 48)
Inaczej mówić, pracownikowi, któremu wskutek bezpodstawnego odsunięcia od wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia umowy o pracę faktycznie skrócono ten okres, przysługuje wynagrodzenie na podstawie art. 49. Pracownik ma zatem prawo do wynagrodzenia za cały czas brakujący do końca wymaganego okresu wypowiedzenia. Sposób obliczania tego wynagrodzenia został uregulowany w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy.
Zobacz serwis: Wynagrodzenie
Podstawa prawna: art. 49 Kodeksu pracy