Komisja pojednawcza powoływana jest przez pracodawcę. Każdy pracodawca może w swoim zakładzie pracy utworzyć komisję, niezależnie od formy organizacyjno-prawnej w jakiej prowadzi swoją czy liczby zatrudnianych pracowników. Jeśli u pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa pracodawca musi wraz z nią powołać komisję. W przypadku, kiedy u pracodawcy nie ma zakładowej organizacji związkowej, komisję pojednawczą pracodawca tworzy po uzyskaniu pozytywnej opinii swoich pracowników.
O składzie komisji decyduje pracodawca wraz z podmiotami, z którymi współdziała w tym celu. Co do zasady mają oni swobodę w wybieraniu członków komisji pojednawczej. Jednak kodeks pracy wprowadza pewne zasadne ograniczenia.
Zobacz: Czym jest komisja pojednawcza? (art.245)
Członkiem komisji pojednawczej nie może być:
- osoba zarządzająca w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
- główny księgowy,
- radca prawny,
- osoba prowadząca sprawy osobowe, zatrudnienia i płac.
Taki zakaz ma swoje uzasadnienie. Prace komisji pojednawczej będą skuteczne tylko, jeśli jej skład będzie posiadał autorytet i wzbudzał zaufanie. Duże znaczenie w tym względzie ma jak najbardziej bezstronny i obiektywny skład komisji. Członkowie komisji pojednawczej powinni być bezstronni.
W związku z tym, członkiem komisji powinni być pracownicy danego zakładu. Znają bowiem oni pracowników zatrudnionych w zakładzie i panujące w nim zwyczaje.
Zobacz serwis: Stosunek pracy
Przepisy prawa wyłączając określone wyżej grupy pracowników z kręgu osób, które mogą być powołane w skład komisji w celu zapewnienia obiektywnego sposobu rozwiązywania konfliktów.
Zakaz ten dotyczy tylko osób zatrudnionych w danym zakładzie pracy. Możliwe jest więc powołanie do komisji głównego księgowego czy radcę prawnego innego zakładu pracy.
Komisja pojednawcza wybiera ze swego grona przewodniczącego komisji oraz jego zastępców i ustala regulamin postępowania pojednawczego.
Podstawa prawna: Art. 246 Kodeksu pracy