Jeżeli pracownik spełnia wymagania określone w art. 4 ust. 3 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.), to zasiłek chorobowy przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego. Natomiast gdy pracownik nie spełnia tych warunków, nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego (zasiłku chorobowego) po 30 dniach podlegania ubezpieczeniu chorobowemu.
W sytuacji gdy niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę do obliczenia wynagrodzenia chorobowego (zasiłku chorobowego) stanowi wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. W takim przypadku podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był zobowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień.
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego nie wlicza się premii, której pracownik nie otrzymał, a jedynie miał szansę otrzymać (art. 36–43 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).