Praca nakładcza
Umowa o taką pracę jest typem umowy wykazującej podobieństwo do umowy o dzieło, a także do umowy o pracę, jednakże niektóre przepisy prawa pracy stosuje się do niej tylko pomocniczo. Warunki wykonywania pracy nakładczej zostały określone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 31 grudnia 1975 r.
Praca nakładcza to wykonywanie prostej pracy manualnej, jak np. składanie długopisów, spinek, zabawek itp. Umowę o pracę nakładczą zawiera się na piśmie. Należy w niej określić rodzaj pracy, podstawowe warunki, termin rozpoczęcia pracy oraz sposób wynagradzania. Ten ostatni musi określać minimalną miesięczną ilość pracy, co będzie zapewniało minimum 50% najniższego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach prawa.
Porównanie do umowy o pracę
Okres, na jaki zawierana jest umowa o pracę nakładczą jest identyczny jak w przypadku umów o pracę. Oznacza to, że umowa taka może zostać zawarta na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na czas nieokreślony oraz na okres próbny. Wykonawca nie wykonuje jednak pracy w warunkach podporządkowania nakładcy, ponieważ najczęściej wykonuje ją w domu. Nakładca ma jednak obowiązek zapewnić wykonawcy wszelkie materiały i urządzenia niezbędne do wykonywania pracy.
Zobacz produkt: Kodeks pracy w praktyce - PDF
Wynagrodzenie chorobowe
Osobie wykonującej pracę nakładczą przysługuje wynagrodzenie za czas choroby w wysokości 80% wynagrodzenia, odprawa pośmiertna tak samo jak pracownikowi zatrudnionemu w warunkach określonych przez kodeks pracy. Jeżeli wynagrodzenie wykonawcy wynosi co najmniej 50% najniższego wynagrodzenia przewidzianego przez przepisy prawa, wówczas przysługuje mu coroczny urlop wypoczynkowy, o czym stanowi § 14 ww. rozp. Wykonawcy pracy nakładczej będącym inwalidą przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym.
Odpowiedzialność za niewykonania lub nienależyte wykonanie obowiązków
W razie niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wykonawca ponosi odpowiedzialność wobec nakładcy na zasadach takich samych na jakich za szkodę odpowiada pracownik wobec pracodawcy. Oznacza to, że jeżeli wykonawca wyrządził szkodę umyślnie, wówczas odpowiada w całej wysokości, a jeżeli nieumyślnie, wówczas ponosi odpowiedzialność tylko za rzeczywiste straty poniesione przez nakładcę, jednak nie więcej niż za 3- miesięczne wynagrodzenie przysługujące w dniu wyrządzenia szkody.
Zapraszamy na FORUM
Staż pracy
Okres, w którym wykonywana była praca nakładcza wlicza się do stażu pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy, jednak pod warunkiem, że wynagrodzenie osiągane przez wykonawcę nie było niższe niż 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę zagwarantowanego w danym roku kalendarzowym.
Regulamin pracy
Nakładca, który zatrudnia co najmniej 20 wykonawców ma obowiązek ustanowić regulamin pracy po zasięgnięciu opinii organizacji związkowej (jeżeli taka u niego działa). Regulamin taki określa prawa i obowiązki nakładcy i wykonawcy pracy nakładczej.
Rozwiązanie umowy za porozumieniem i za wypowiedzeniem
W zakresie rozwiązania umowy o pracę nakładczą wyróżnimy głównie dwa sposoby, tj. porozumienie stron oraz wypowiedzenie. W przypadku tego ostatniego przepisy przewidują dwutygodniowy okres wypowiedzenia, a w przypadku umowy na czas nieokreślony 1-miesięczny, który kończy się ostatniego dnia miesiąca.
Ochrona przed wypowiedzeniem jest podobna jak w przypadku pracowników pozostających w stosunku pracy. I tak niedopuszczalne jest wypowiedzenie umowy o pracę nakładczą w czasie pozostawania przez wykonawcę na urlopie wypoczynkowym oraz zwolnieniu lekarskim, w okresie ciąży oraz w czasie urlopu macierzyńskiego, jeżeli umowa została zawarta na czas nieokreślony.
Oczywiście ochrona ta doznaje określonych ograniczeń, np. w sytuacji gdy kobieta w okresie ciąży dokona ciężkiego naruszenia obowiązków wynikających z zawartej z nakładcą umowy lub tez w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji nakładcy.
Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia
Prawo dopuszcza rozwiązanie z wykonawcą umowy o pracę nakładczą także bez zachowanie okresów wypowiedzenia. Powody rozwiązania są takie same, jak te określone w przepisach kodeksu pracy odnoszące się bezpośrednio do pracownika i pracodawcy.
Po każdym rozwiązaniu umowy o pracę nakładczą, tak jak w przypadku stosunku pracy, nakładca jest obowiązany wydać nakładcy świadectwo pracy nakładczej.
Na nakładcy ciąży także obowiązek powiadomienia właściwego miejscowo urzędu pracy w sytuacji , gdy nakładca planuje rozwiązać umowy o pracę nakładczą z grupą wykonawców stanowiącą co najmniej 10% wszystkich wykonawców pracy nakładczej z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji. Powodem może być także ograniczenie systemu pracy nakładczej z przyczyn ekonomicznych lub z powodu zmian produkcyjnych lub organizacyjnych.
Podstawa prawna:
- Art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141 z pozn.zm.
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą, Dz. U. 1976 nr 3 poz. 19