Jeżeli pracownik przepracuje w danej dobie pracowniczej co najmniej 6 godzin, mimo że miał planowane do przepracowania 4 godziny, to w tym dniu będzie mu przysługiwała 15-minutowa przerwa wliczana do czasu pracy. Jeżeli pracownik będzie miał zaplanowaną pracę w wymiarze 6 godzin, to przerwa powinna być udzielona w trakcie tych 6 godzin pracy. Nie można ustalić przerwy po zakończeniu pracy.
Udzielając przerwy po 6 godzinach pracy zwiększają Państwo dobowy wymiar czasu pracy pracownika o 15 minut. Czas przerwy będzie bowiem wliczony do czasu pracy pracownika. Rozkład czasu pracy Państwa pracownika powinien uwzględniać płatne i wliczane do czasu pracy 15-minutowe przerwy w tych dniach, w których praca trwa co najmniej 6 godzin. Jeżeli bowiem dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy (art. 134 Kodeksu pracy). Przerwa nie może natomiast skracać dobowego wymiaru czasu pracy, czyli Państwa pracownik nie może przyjść do pracy 15 minut później ani opuścić stanowiska pracy 15 minut wcześniej. Przerwa 15-minutowa powinna bowiem zostać wykorzystana w czasie godzin pracy.
WAŻNE!
Tak zwana przerwa śniadaniowa nie powinna być ustalona w taki sposób, że pracownik zaczyna pracę 15-minut później lub kończy ją 15-minut wcześniej.
W przypadku gdy Państwa pracownik będzie pracował w danym dniu 6 godzin, to w tym dniu będzie mu przysługiwała 15-minutowa przerwa, mimo że miał zaplanowane do przepracowania tylko 4 godziny. Ważne jest więc to, ile godzin w danym dniu pracownik faktycznie pracuje, a nie ile miał pracować według harmonogramu.
Czas wykorzystania 15-minutowej przerwy śniadaniowej powinien być uregulowany w wewnątrzzakładowych przepisach, np. w regulaminie pracy. Przepisy prawa pracy nie określają bowiem, w jakim czasie pracownik może korzystać z przysługującej mu przerwy.
Gdy korzystanie z przerwy nie zostało uregulowane w regulaminie pracy w zakresie godzin jej wykorzystywania, to wówczas pracownik może korzystać z niej w dowolnym, wybranym przez siebie czasie. Pracownik nie naruszy w takim przypadku porządku pracy, jeżeli w godzinach pracy wyjdzie do pobliskiego sklepu, aby kupić śniadanie, a następnie zje posiłek i wypije kawę. Ważne jest tylko to, aby zmieścił się w czasie 15 minut przerwy.
Jednak czas i sposób korzystania z przerwy najlepiej jest uregulować w przepisach wewnątrzzakładowych. Można wówczas zakazać pracownikom wychodzenia poza obręb zakładu pracy, biorąc pod uwagę obowiązek zapewnienia pracownikom bezpieczeństwa w pracy i uniknięcia roszczeń z ich strony w razie wypadku. Nieudzielenie 15-minutowej przerwy lub wprowadzenie przerwy krótszej stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika (art. 281 pkt 5 Kodeksu pracy). Należy pamiętać, że dla prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy można wyznaczyć kilka przerw w różnym czasie dla poszczególnych pracowników lub grup pracowniczych.
PRZYKŁAD
Zakład zatrudnia 32 osoby na pełny etat i 5 osób na pół etatu, które pracują po 4 godziny dziennie. W zakładzie obowiązuje regulamin pracy. Pracownicy pracują w godzinach od 7.00 do 15.00. Ze względu na konieczność bezpośredniej obsługi klienta, dla jednej części pracowników 15-minutowa płatna przerwa została ustalona w regulaminie pracy w godz. od 12.30 do 12.45, a dla drugiej w godz. od 13.45 do 14.00. Pracownicy pracujący na pół etatu również korzystają z 15-minutowych przerw ustalonych przez siebie w dowolnym czasie, mimo że pracodawca nie ma obowiązku udzielania im przerw. Postanowienia regulaminu pracy są prawidłowe.
Podstawa prawna:
- art. 134, art. 281 pkt 5 Kodeksu pracy.