Oznacza to, że ogólne przepisy Kodeksu pracy o umowach o pracę zezwalają, a wręcz nakładają obowiązek na pracodawcę, aby umożliwiał – jeśli tylko może – obniżanie wymiaru czasu pracy pracownikowi, który o to wnioskuje.
Istotne jest także to, że pracodawca jest zobowiązany informować pracowników o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy (art. 942 k.p.). Taka informacja powinna nastąpić w formie przyjętej u danego pracodawcy. Wyżej wymieniony obowiązek pracodawcy działa na korzyść pracowników, ze względu na to, że dzięki niemu pracownicy mają pierwszeństwo korzystania np. z możliwości podjęcia pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przed kandydatami do pracy spoza firmy.
Obniżenie wymiaru czasu pracy może nastąpić również w przypadku pracownika wnioskującego o możliwość pracy w systemie weekendowym (art. 144 k.p.), gdy dotychczas pracował na pełnym etacie. Dzieje się tak, ponieważ w systemie weekendowym dopuszczalna jest praca w przedłużonym wymiarze czasu pracy, ale nie dłużej niż do 12 godzin na dobę w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Oznacza to, że tygodniowy wymiar czasu pracy w tym systemie jest niższy niż 40 godzin. Dlatego też przejście pracownika z pełnego etatu na system weekendowy będzie się wiązało z obniżeniem wymiaru czasu pracy, a co za tym idzie, z proporcjonalnym obniżeniem wynagrodzenia.
Także pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu (art. 1867 k.p.). Ustawodawca zastrzega jednak, że obniżenie wymiaru może nastąpić do poziomu nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Pracodawca jest zobowiązany uwzględnić wniosek pracownika.
Uprawnienia związane z obniżeniem wymiaru czasu pracy tych pracowników związane są z ochroną ich stosunków pracy. Pracodawca nie może bowiem wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy (art. 1868 § 1 k.p.). Istnieje jednak ograniczenie łącznego okresu pracy na tak obniżonym etacie, maksymalnie do 12 miesięcy. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.