Dzień HR-owca - 20 czerwca
Nie ma wątpliwości, że jeśli w jakiejkolwiek firmie rola specjalistów HR nie była dotąd docenianie, to w czasie pandemii ten punkt widzenia musiał ulec zmianie. Nie oznacza to jednak, że wszystkim udało się przejść ten wyjątkowo trudny test z powodzeniem. HR okazał się jednak tym obszarem, bez którego nie jest łatwo sprostać takim niecodziennym sytuacjom, które dotykają właściwie każdego członka organizacji. Warto o tym przypominać, a doskonałą okazją do tego staje się przypadający 20 czerwca dzień HR-owca.
Pandemia COVID-19 sprawdzianem dla HR-owców
Pandemia niewątpliwie była sprawdzianem dla HR-owców, ale też pokazała, że aktywność, inicjowanie działań wewnątrz organizacji, a przede wszystkim empatia, cecha nieodzowna w tym zawodzie, pozwalały łagodzić skutki tej niecodziennej, bezprecedensowej sytuacji. Nie można było się na nią przygotować, ale można było zrobić wszystko, by w jak najmniejszym stopniu oddziaływała na członków organizacji. Wymagało to często wielu, mozolnie wypracowywanych rozwiązań, do tego wdrażanych w błyskawicznym tempie i zupełnie poza schematem dotychczasowych działań. Szybkiej przebudowy wymagały systemy wynagrodzeń, procesy rekrutacji, działania szkoleniowe i rozwojowe, wypracowywanie z innymi zespołami w firmie takich rozwiązań, które zapewniają bezpieczeństwo i dobrostan pracowników, a wreszcie tworzenie nowej organizacji pracy zespołów na czas po pandemii.
Te wszystkie działania i dynamiczne przeobrażenia uwidoczniły znaczenie jednej istotnej cechy, która staje się pożądana w przypadku osób zajmujących się HR-em. Zarządzanie zmianą, umiejętność działania w zmiennych warunkach – to kategorie, o których często mówiliśmy już przed pandemią, diagnozując naszą społeczną rzeczywistość, ale pandemia dobitnie pokazała, że jest to słuszny kierunek.
Nie bez znaczenia była w tym okresie zwiększająca się rola komunikacji wewnętrznej w firmie. Wypracowanie odpowiednich narzędzi dotarcia do wszystkich pracowników, angażowanie w przekazywanie informacji managerów na wszystkich szczeblach, otwarte komunikowanie zmian, także tych trudnych, wymagało połączenia umiejętności różnych zespołów, nie tylko HR-u. W praktyce oznaczało szerokie otwarcie się na współpracę ze specjalistami zajmującymi się w firmie komunikacją, ale także na przykład na współpracę z zespołami informatycznymi, które wyjaśniały pracownikom nowy sposób działania przy użyciu nowoczesnych technologii. Tym bardziej, że organizacje w Polsce stają się coraz bardziej różnorodne także pod względem przyswajania technologii i nie wszystkim pracownikom korzystania z plików w chmurze czy nawet wideokonferencji przychodziło łatwo.
Wsparcie psychologiczne i bezpieczeństwo
Inny aspekt, który jest wręcz domeną HR, także w jeszcze większym stopniu uwidocznił się w okresie pandemii. Mam tu na myśli konieczność wsparcia psychologicznej, szczególnej troski o bezpieczeństwo, ale także pomoc w przełamywaniu negatywnych skutków izolacji pracowników wynikających z pracy zdalnej.
To, co jest bardzo budujące, to fakt, że wielu HR-owców, pomimo własnych obaw o sytuację, zakasało rękawy, by nieść wsparcie dla swoich kolegów i koleżanek z organizacji.
Najważniejszą lekcją, którą dla HR-u przyniosła pandemia, jest potwierdzenie przekonania, że człowiek jest najważniejszy. W pierwszej kolejności powinniśmy troszczyć się o jego obawy i zadbać o poczucie bezpieczeństwa, a na resztę, czyli wyniki, efektywność przyjdzie odpowiedni czas. Organizacje, w których zaangażowanie pracowników było wysokie jeszcze przed COVID-19, w ten trudny okres wkroczyły mocniejsze, bo ich przewagą było zaufanie zbudowane pomiędzy pracownikami i firmą.
Świat po pandemii - digitalizacja, praca zdalna
Pewne jest, że świat, nie tylko ten HR-owy, po pandemii nie będzie już ten sam. Większość procesów z sukcesem udało się zdigitalizować. I mamy wiele sygnałów, że ta zmiana postrzegana jest wręcz jako korzystna zarówno dla HR-owców, pracowników, jak i kandydatów. Zresztą dzięki nowoczesnej technologii HR-owcy zyskali lepszy wgląd w kompetencje poszczególnych członków organizacji, mogą też skuteczniej zidentyfikować predyspozycje osób, które do organizacji chcą dołączyć.
Efekty przemian w organizacji pracy zostaną z nami zapewne na dłużej. Z najnowszego badania Randstad „Plany Pracodawców” wynika, że są takie sektory jak branża bankowa i ubezpieczeniowa czy nowoczesne usługi dla biznesu, gdzie niemal 8 na 10 firm umożliwia pracę zdalną w pewnym zakresie. W dużych organizacja zatrudniających powyżej 250 pracowników ten odsetek jest zresztą podobny i to bez względu na sektor. Już wiemy z deklaracji przedsiębiorców, że w wielu firmach praca zdalna pozostanie jako część modelu działania. Powoduje to, że aspektami, na których HR skupiać się będzie jeszcze silniej niż dotychczas są zaangażowanie i poczucie przynależności pracowników oraz performance management.
Praca członków zespołów w domach i dominacja interakcji online wpływają na budowanie relacji z kolegami i z firmą. Dlatego tak ważne jest wspieranie zaangażowania pracowników i ich poczucia przynależności. Tu receptą działów HR są nowe rozwiązania angażujące członków zespołu, choćby wirtualne spotkania przy kawie, czy wspólne aktywności fizyczne z użyciem specjalnych aplikacji czy grywalizacja.
Na obszar performance managementu należy natomiast spojrzeć z perspektywy pracownika i zadbać o to, żeby mógł działać w sposób, który jest dla niego najbardziej efektywny. Warto jednak pamiętać, że manager może także potrzebować wsparcia w ułożeniu na nowo sposobu zarządzania zespołem.
Podsumowanie
We wszystkich tych działaniach nauki płynące z okresu pandemii będą niezwykle pomocne. Warto jednak właśnie teraz, gdy sytuacja epidemiczna nieco się uspokoiła, wykonać jeszcze jedno istotne zadanie: krytycznie spojrzeć na wszystkie podejmowane w tym czasie działania, oceniając, które z nich sprawdziły się, a które należy odłożyć na półkę. W tym celu pomocne mogą być też badania zaangażowania pracowników, uwzględniające też aspekty związane z pracą w okresie pandemii. Gorąco zachęcam do takiej analizy.