Procedura postępowania w przypadku podejrzenia lub wykrycia u pracownika zakażenia wirusem SARS CoV-2
Co powinien zrobić pracodawca, gdy u jednego z pracowników pojawiły się objawy typowe przy zarażeniu koronawirusem lub jeśli zostanie potwierdzone, że pracownik został zarażony (pozytywny wynik testu na COVID-19)?
Test na COVID-19 za zgodą pracownika
Jeśli pracodawca zauważy u swojego pracownika niepokojące objawy, takie jak gorączka (pow. 38 st. C), kaszel, duszność, utratę węchu lub smaku bądź wie, że pracownik miał bliski kontakt z potwierdzonym lub prawdopodobnym przypadkiem COVID-19 w ostatnich dniach, może za jego zgodą skierować go na test obecności koronawirusa. Warto przy tym wziąć pod uwagę trzy kwestie. Po pierwsze, z racji tego, że jest to test na zlecenie pracodawcy, to on ponosi koszt wykonania badania. Po drugie, zgodnie z art. 10 rozporządzenia i ochronie danych osobowych (RODO), dane o zdrowiu są danymi wrażliwymi, w związku z czym pracownik nie ma obowiązku informowania pracodawcy o wyniku. Po trzecie, wyłącznie inspektor sanitarny w przypadku potwierdzenia zakażenia wirusem lub podejrzenia zakażenia może nałożyć na pracownika obowiązek odbycia kwarantanny. Owszem, pracodawca może odsunąć pracownika od pracy ze względu na swoje podejrzenia, wówczas jednak nie będzie to kwarantanna w świetle prawa, zatem pracownikowi będzie przysługiwało w tym czasie pełne wynagrodzenie, nawet jeśli nie będzie mógł wykonywać swojej pracy w trybie zdalnym. Trzy powyższe uwagi znajdują zastosowanie również w sytuacji, kiedy test jest wykonywany bez zgody pracownika.
Test na koronawirusa bez zgody pracownika
Może się zdarzyć, że pracownik nie wyrazi zgody na poddanie się badaniu na obecność koronawirusa. W takiej sytuacji pracodawca ma prawo skierować pracownika na obowiązkowe badania sanitarno-epidemiologiczne, jeżeli przy wykonywaniu pracy istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby. Ponadto pracownicy mają obowiązek zaniechania prac, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby. Wynika to ze stanowiska w sprawie badań diagnostycznych pracowników podejrzanych o zarażenie koronawirusem Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które wskazuje bezpośrednio na ogólne przepisy sanitarno-epidemiologiczne na mocy ustawy z dn. 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Kwarantanna pracowników
W razie wykrycia ogniska koronawirusa w zakładzie pracy odpowiednia Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna przeprowadzi dochodzenie epidemiologiczne. W trakcie jego trwania wiążące decyzje dotyczące odbycia kwarantanny wydaje Państwowy Powiatowego Inspektor Sanitarny. Co do zasady, kwarantannie powinny zostać poddani pracownicy, którzy mieli kontakt z osobą zakażoną. W takiej sytuacji kwarantanna wynosi 10 dni, licząc od dnia następującego po dniu styczności z osobą zakażoną. Jeśli w trakcie kwarantanny, minimum w 7. dobie, zrobiono test na koronawirusa, którego wynik jest negatywny, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny może zwolnić taką osobę z dalszego odbywania kwarantanny. Warto również pamiętać, że jeżeli pracownicy zawnioskują do ZUS o świadczenie chorobowe, nie powinni świadczyć pracy, nawet w formie zdalnej.
Zabezpieczenie miejsca pracy
Jeśli test pracownika na koronawirusa okaże się pozytywny, pracodawca powinien zadbać o odpowiednie zabezpieczenia miejsca pracy danego pracownika w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się wirusa. O ile to możliwe, należy wyłączyć z funkcjonowania pomieszczenie lub przestrzeń, gdzie pracował pracownik i udostępnić ponownie dopiero po dokładnej dezynfekcji. Nie należy pomijać dezynfekcji innych miejsc, w których przebywał pracownik (np. kuchnia, toaleta) i przedmiotów (np. klamki, drzwi), których dotykał. Jeśli firma, w której pracuje pracownik, znajduje się w większym budynku, odpowiednią informację powinien otrzymać zarządca budynku, który jest zobowiązany podjąć działania w zakresie dezynfekcji części wspólnych (np. windy, ogólnodostępne toalety).