Pracownik chorował przez 20 dni, dlatego nie powstał obowiązek poddania się badaniom kontrolnym. Następnie jeden dzień przebywał na urlopie wypoczynkowym (z czego można wnioskować, że odzyskał on już zdolność do pracy), po czym poszedł na kolejne zwolnienie lekarskie wystawione na okres 30 dni. Również w tym przypadku nie powstał obowiązek skierowania pracownika na kontrolne badania lekarskie - obowiązek taki powstanie dopiero w sytuacji, gdy po upływie zwolnienia (bez żadnej przerwy) lekarz wystawiłby kolejne zwolnienie od pracy.
Jak wynika z treści art. 229 § 2 k.p., w przypadku niezdolności pracownika do pracy trwającej dłużej niż 30 dni spowodowanej chorobą pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Badania kontrolne odbywają się na koszt pracodawcy. Powinny być przeprowadzone w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z tymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia (art. 229 § 3 k.p.).
Obowiązek poddania się badaniom kontrolnym zaistnieje w sytuacji, gdy pracownik choruje przez okres co najmniej 31 dni, przy czym musi być spełniony warunek nieprzerwanej niezdolności do pracy.