Dodatek pielęgnacyjny oznacza wyższą emeryturę lub rentę w każdym miesiącu. Decyzje ZUS-u wielokrotnie odmawiały niesłusznie tego świadczenia. Jednak orzecznictwo sądów wskazuje, że dodatek pielęgnacyjny przysługuje większej liczbie osób niż mogłoby się wydawać.
- Dodatek pielęgnacyjny – jaka wysokość w 2023 r.
- Komu przysługuje dodatek pielęgnacyjny?
- Komu nie przysługuje dodatek pielęgnacyjny?
- Dodatek pielęgnacyjny – dlaczego ZUS niesłusznie odmawia? Jak się odwołać?
- Jak złożyć wniosek o dodatek pielęgnacyjny?
Dodatek pielęgnacyjny – jaka wysokość w 2023 r.
Wysokość dodatku pielęgnacyjnego to 294 zł miesięcznie, ta kwota zwiększa emeryturę lub rentę. W przypadku inwalidy wojennego świadczenie wzrasta do 442 zł (kwoty w zaokrągleniu do pełnych złotych).
Komu przysługuje dodatek pielęgnacyjny?
Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie która ukończyła 75 lat lub osobie niezdolnej do pracy i samodzielnej egzystencji. Ostatnie z wymienionych pojęć bywa błędnie rozumiane przez ZUS, co powoduje nieuzasadnione odmowy przyznania dodatku pielęgnacyjnego. Grono uprawnionych do dodatku pielęgnacyjnego jest znacznie szersze niż mogłoby się wydawać intuicyjnie.
Komu nie przysługuje dodatek pielęgnacyjny?
Dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje, jeśli osoba pobierająca emeryturę/rentę przebywa w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub opiekuńczo-leczniczym. Jednak dodatek przysługuje w przypadku przebywania poza tym zakładem przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu.
Dodatek pielęgnacyjny – dlaczego ZUS niesłusznie odmawia? Jak się odwołać?
Jak już wspomniano, dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji.
Co oznacza niezdolność do samodzielnej egzystencji? Wbrew intuicyjnemu rozumieniu, nie chodzi tu o niezdolność do wychodzenia z domu lub porównywalną dysfunkcję zdrowotną. Ten warunek może być uznany za spełniony również w przypadku np. chorób układu krążenia lub problemów ze stawami powodujących znaczne uczucie zmęczenia lub dolegliwości w czasie samodzielnego wyjścia na zakupy. Taki wniosek wypływa z analizy orzecznictwa sądów, jednak decyzje ZUS-u niekiedy błędnie przyjmują restrykcyjną (niekorzystną dla obywateli) interpretację kluczowego pojęcia.
Potwierdzeniem korzystnej dla uprawnionych interpretacji są m.in. orzeczenia sądów podważające niekorzystną decyzję ZUS-u:
Sygn. akt IV U 1620/13
Sygn. akt VIII U 2055/20
Na szczególną uwagę zasługuje teza zawarta w drugim z wymienionych orzeczeń:
„Sąd w całości podzielił utrwalone w judykaturze zapatrywania, że niezdolność do samodzielnej egzystencji występuje nawet wtedy, gdy osoba całkowicie niezdolna do pracy może wypełniać niektóre z elementarnych czynności życiowych we własnym zakresie (…) Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, które wykazało, że występujące u wnioskodawcy schorzenia natury kardiologicznej w szczególności w postaci niewydolności serca z objawami w postaci bardzo małej wydolności fizycznej (…) stanowią o niezdolności do samodzielnej egzystencji”.
W przytoczonym stanie faktycznym ZUS odmówił dodatku pielęgnacyjnego osobie, która co prawda była zdolna do samodzielnych zakupów, jednak wiązałoby się to ze znacznymi trudnościami spowodowanymi chorobami układu krążenia. Środek odwoławczy zakończył się sukcesem w sądzie.
Postępowanie odwoławcze jest bezpłatne. Środek odwoławczy należy złożyć w terminie miesiąca od doręczenia decyzji ZUS-u, za pośrednictwem jednostki ZUS wydającej decyzję.
Jak złożyć wniosek o dodatek pielęgnacyjny?
Najprostszym sposobem jest złożenie wniosku osobiście w jednostce ZUS. Przepisy pozwalają również na wniosek drogą pocztową.