Spośród umów cywilnoprawnych, które uregulowane są w Kodeksie Cywilnym wyróżniamy:
- Umowę o dzieło – jej celem jest wykonanie określonego przez strony dzieła. Wypłata wynagrodzenia jest uzależniona od osiągniętego efektu, zatem jest to umowa rezultatu a nie starannego działania. Między zamawiającym a wykonawcą sporządza się umowę określającą sposób rozliczenia stron. Zamawiający nie może jednak narzucić miejsca, godzin czy sposobu zrealizowania umowy, najważniejszy jest efekt. Nie ma obowiązku, aby wykonawca osobiście zrealizował umowę;
- Umowę zlecenie – stroną jest zleceniobiorca, czyli osoba, która podejmuje się zlecenia, oraz zleceniodawca. Odmiennie od umowy o dzieło, umowa zlecenie jest umową starannego działania a nie rezultatu. Cechą, odróżniająca ją od umów ujętych w Kodeksie Pracy jest fakt, iż może zostać wykonana nieodpłatnie. Jednakże, jeśli w treści strony wyraźnie nie zastrzegły, że umowa będzie wykonana bez wynagrodzenia, zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie, gdy strony nie uzgodniły kwoty, przysługuje wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.
Osoba, która zdecydowała się wykonywać pracę na podstawie jednej z wyżej wymienionych umów, musi liczyć się z faktem, iż nie będzie korzystał z praw przysługujących osobom świadczącym pracę w ramach umów ujętych w Kodeksie Pracy. Nie mogą więc oczekiwać realizacji uprawnień dotyczących wymiaru urlopu wypoczynkowego czy czasu pracy; właśnie z tego powodu, opisane właśnie umowy nazywane są w języku potocznym umowami śmieciowymi.
Kodeks Pracy wyróżnia następujące umowy:
- Zawarta na okres próbny – może poprzedzać każdą z pozostałych umów zawartych w Kodeksie Pracy, czas jej trwania to maksymalnie trzy miesiące.
- Zawarta na czas określony – wygasa wraz z upływem określonego w niej terminu,
- Zawarta na czas nieokreślony,
- Zawarta na czas wykonania określonej pracy – spotykana głównie w sezonowych dziedzinach gospodarki,
- Zawarta na czas zastępstwa innego pracownika – dotyczy usprawiedliwionych nieobecności stałego pracownika, wygasa z momentem powrotu pracownika do pracy.
Stawki podatku od nieruchomości 2013 / 2014
Niższe opłaty interchange od 2014 roku
Zgodnie z zapisami Kodeksu Pracy, pracodawca posiada uprawnienie do żądania od swojego pracownika następujących danych:
- Imię i nazwisko,
- Imiona rodziców,
- Datę urodzenia,
- Adres zamieszkania,
- Posiadany poziom wykształcenia,
- Dotychczasowy przebieg ścieżki zawodowej.
Pracodawca ma prawo także żądać innych danych, jeśli pracownik chce na ich podstawie otrzymać określone uprawnienia ze strony przełożonego, na przykład orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Każda umowa powinna być sporządzona w formie pisemnej i regulować podstawowe kwestie dotyczące łączącego strony stosunku pracy, takie jak:
- Data zawarcia umowy,
- Rodzaj wykonywanej pracy, stanowisko oraz zakres obowiązków,
- Miejsce świadczenia pracy,
- Wynagrodzenie oraz sposób jego wypłacania,
- Wymiar czasu pracy,
- Termin rozpoczęcia wykonywania pracy przez pracownika.
Krystyna Sulczewska