Czym jest dokumentacja pracownicza
Na dokumentację pracowniczą składa się:
- dokumentacja osobowa oraz
- dokumentacja płacowa – dotycząca wypłaconego wynagrodzenia.
Obowiązujące przepisy
Obowiązujące przepisy nakładają na pracodawcę obowiązek przechowywania dokumentacji osobowej pracownika przez cały okres zatrudnienia oraz przez 50 lat licząc od dnia zakończenia pracy u danego pracodawcy.
Natomiast dokumentację płacową (wynagrodzenia za pracę), pracodawca musi przechowywać przez 50 lat licząc od zakończenia przez ubezpieczonego pracy u danego płatnika.
Przykładowo, w Wielkiej Brytanii dokumenty kadrowo-płacowe przechowuje się przez 6 lat, we Francji 5 lat.
Polecamy produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)
Zmiany od 2018 r.
Resort rozwoju opublikował projekt założeń projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją.
Projekt zakłada skrócenie obowiązkowego okresu przechowywania dokumentacji kadrowo - płacowej z 50 do 10 lat przy założeniu, że ZUS będzie gromadził informacje wystarczające do ustalenia i przyznania świadczenia z ubezpieczenia społecznego w takim zakresie, aby ubezpieczony miał zagwarantowane bezpieczeństwo otrzymania wybranego świadczenia oraz prawidłowego ustalenia jego wysokości.
Warto wspomnieć, że od 31 grudnia 1998 roku ZUS dysponuje wszystkimi danymi przekazywanymi przez płatników. Dlatego też, proponowane rozwiązanie umożliwi skrócenie okresu przechowywania akt pracowniczych z 50 do 10 lat od dnia zakończenia stosunku pracy.
Ponadto projekt zakłada, że pracodawca będzie mógł dobrowolnie gromadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą w formie elektronicznej.
Celem projektu jest zmniejszenie kosztów ponoszonych przez pracodawców z powodu długoterminowego przechowywania akt pracowniczych w formie papierowej. Szacuje się, że koszty związane z przechowywaniem akt wynoszą ok. 130 mln. rocznie.
Przewiduje się, że zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2018 roku.
Prowadzenie dokumentacji pracowniczej - obowiązek
Zgodnie z art. 94 pkt 9a Kodeksu pracy, pracodawca zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników.
Szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji pracowniczej zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 roku w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika.
Zgodnie z przepisami, akta osobowe powinny składać się z trzech części:
- część A – znajdują się w niej dokumenty zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie, np. kwestionariusz osobowy, świadectwo pracy od poprzedniego pracodawcy, orzeczenia lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, czy też dokumenty potwierdzające umiejętności i osiągnięcia zawodowe.
- część B – znajdują się w niej dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia, np. umowa o pracę, zaświadczenia o ukończeniu wymaganego szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, umowa o zakazie konkurencji, jeżeli strony zawarły taką umowę w okresie pozostawania w stosunku pracy, dokumenty poświadczające przyznanie nagrody.
- część C- gromadzi się w niej dokumenty związane z ustaniem zatrudnienia danej osoby, np. oświadczenie o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę czy potwierdzenie czynności związanych z postępowaniem egzekucyjnym.
Rozporządzenie określa, że dokumenty znajdujące się w poszczególnych częściach powinny być ułożone w porządku chronologicznym oraz ponumerowane.
Zniszczenie dokumentacji
Pracodawca, który nie prowadzi lub nienależycie (np. pozostawia ją w warunkach grożących uszkodzeniem lub zniszczeniem) prowadzi dokumentację pracowniczą, naraża się na karę grzywnę od 1000 do 30 000 zł.
Podstawa prawna:
- Projekt założeń projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją,
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy,
- Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
- Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach