Wypowiedzenie pracownikowi umowy na czas nieokreślony może nastąpić tylko z uzasadnionych przyczyn. Wymóg ten jest przesłanką dopuszczalności wypowiedzenia umowy o pracę. Drugą przesłanką dopuszczalności wypowiedzenia jest kontrola zasadności wypowiedzenia przez związki zawodowe. Przesłanki te ograniczają swobodę pracodawcy rozwiązania umowy o pracę.
Kodeks pracy nie wskazuje na przyczyny, jakie mogą się stać podstawą uzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę zależy od okoliczności każdego indywidualnego przypadku.
Pracodawca podaje przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony w oświadczeniu o wypowiedzeniu. Podanie przyczyny powinno nastąpić najpóźniej w dniu dostarczenia pracownikowi wypowiedzenia. Naruszeniem prawa jest późniejsze wskazanie przyczyn wypowiedzenia.
Zobacz: Rozwiązanie umowy w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego
Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony powinna być:
- rzeczywista,
- prawdziwa,
- jasna dla pracownika,
- istniejąca w chwili wręczania pracodawcy wypowiedzenia.
Przyczyna wypowiedzenia musi zostać dokładnie sprecyzowana, nie może być podana w sposób ogólny. Nie wystarczające jest podanie, iż pracownik naruszył rażąco obowiązki pracownicze.
Przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę można podzielić na dwie grupy:
- niedotyczące pracownika,
- dotyczące pracownika.
Przyczyny dotyczące pracownika można podzielić na przyczyny:
- zawinione przez pracownika,
- przyczyny nie zawinione przez pracownika.
Zobacz serwis: Ochrona przed wypowiedzeniem