Samozatrudnienie to jednoosobowa działalność gospodarcza. Sytuacji w której osoba fizyczna podejmuje działalność gospodarczą na własny rachunek i na własne ryzyko.
Dotychczas kobiety prowadzące własną działalność nie mogą przejść na urlop wychowawczy. Jest to przejaw dyskryminacji. Osoby prowadzące firmy opłacają takie same składki na ZUS, jak pracownicy. Nie mają natomiast takich samych praw w zakresie sprawowania opieki nad dzieckiem.
Co jeszcze tracą samozatrudnieni. Osoby prowadzące jednoosobową działalność, nie mając prawa do urlopu wychowawczego, nie zyskują prawa do opłacanych z budżetu składek na emeryturę, rentę i ubezpieczenia zdrowotne.
Zobacz: Jakie wynagrodzenie po powrocie z wychowawczego?
Samozatrudnieni muszą na czas sprawowanie opieki nad dzieckiem przerwać prowadzoną przez siebie działalność. Wiąże się to z utratą prawa do opieki lekarskiej
Co ważne, okres sprawowania opieki nad dzieckiem nie wlicza się samozatrudnionym do stażu ubezpieczeniowego
Osoby samozatrudnione ponadto nie mają prawa do zasiłku rodzinnego, otrzymywanego w związku z przebywaniem na urlopie wychowawczym.
Proponowane zamiany:
- uzyskanie przez samozatrudnionych prawa do urlopu wychowawczego,
- urlop wychowawczy samozatrudnionego będzie trwał do trzech lat, jednak nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko czterech lat,
- samozatrudniony opiekujący się niepełnosprawnym dzieckiem, uzyska prawo do urlopu wychowawczego do trzech lat, ale z możliwością wykorzystania go do ukończenia przez dziecko 18 roku życia,
- składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za samozatrudnionych przebywających na urlopach wychowawczych opłaci budżet,
- osoby samozatrudnione, będą mogły w czasie wychowawczego skorzystać z opieki lekarskiej,
- samozatrudnieni mają uzyskać praw do zasiłku rodzinnego.
Takie rozwiązania, jeśli wejdą w życie, na pewno zachęcą młode matki do zakładania swoich własnych działalności gospodarczych.
Zobacz serwis: Urlop wychowawczy