Nasza firma finansuje pracownikom karnety, które umożliwiają bezpłatny wstęp na różne obiekty sportowe. Zgodnie z regulaminem wynagradzania, pracownicy mogą korzystać z tych karnetów także w okresie absencji chorobowej. Czy w tej sytuacji od wartości karnetu sfinansowanego przez pracodawcę należy opłacać składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne – pyta Czytelnik z Nowego Sącza.
Nie. Świadczenia przysługujące pracownikom, zgodnie z przepisami płacowymi także w okresie pobierania zasiłków, są wyłączone z podstawy wymiaru składek. Przy czym należy pamiętać, że jeśli pracownik choruje tylko przez część miesiąca, to świadczenie to będzie zwolnione z oskładkowania tylko w części przypadającej na okres absencji chorobowej. W związku z tym, od wartości karnetu sfinansowanego przez pracodawcę nie należy opłacać składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za okres, w którym pracownik pobierał wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek.
Polecamy produkt: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej rozporządzenie składkowe).
Natomiast do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób (art. 81 ust. 1 ustawy zdrowotnej).
Podstawy wymiaru składek nie stanowią te składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku (§ 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia składkowego). Oznacza to, że aby skorzystać ze zwolnienia składkowego, prawo do tych składników za okres absencji chorobowej musi jasno wynikać z przepisów wewnętrznych regulujących kwestie wynagradzania pracowników.
Należy także pamiętać o tym, że powyższe zwolnienie nie dotyczy składników o charakterze uznaniowym, o wypłatę których pracownik nie ma roszczenia, nawet w przypadku, gdy w obowiązujących u danego pracodawcy przepisach o wynagradzaniu istnieje zapis stwierdzający, że pracownik zachowuje do niego prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego (interpretacja ZUS z 17 lipca 2015 r. sygn. DI/200000/43/686/2015).
Na podstawie obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania pracownikom przysługuje prawo do korzystania z abonamentu opieki medycznej oraz z karnetów sportowych finansowanych przez pracodawcę, także w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Zatem wartość tych świadczeń przypadająca na okres pobierania ww. świadczenia będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek, z tego względu, że prawo do nich zostało zagwarantowane odpowiednimi przepisami wewnątrzzakładowymi.
Pracownicy przebywającej na zwolnieniu lekarskim w okresie od 16 do 31 maja 2016 r. w lipcu wypłacono premię uznaniową w kwocie 1500 zł. Premia uznaniowa, zgodnie z zapisami regulaminu wynagradzania przysługuje pracownikom także w okresie niezdolności do pracy. Ponieważ świadczenie ma charakter uznaniowy i pracownik nie ma roszczenia o jego wypłatę, razem z wynagrodzeniem za pracę stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne nie opłaca się tylko od tej części danego składnika wynagrodzenia, która przysługuje w okresie pobierania przez pracownika świadczeń chorobowych.
Aby ustalić, w jakiej wysokości świadczenie przysługujące pracownikowi będzie oskładkowane, należy jego wartość:
● podzielić przez liczbę dni miesiąca, w którym pracownik przebywał na zwolnieniu, a następnie
● pomnożyć przez liczbę dni, za które pobierane jest wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek.
Tak ustaloną kwotę należy odjąć od pełnej wartości świadczenia przysługującego za cały miesiąc. Otrzymana w ten sposób różnica powinna być uwzględniona w podstawie wymiaru składek.
Przykład
Karolina W. korzysta z karnetu sportowego o wartości 93 zł, finansowanego przez pracodawcę. Warunki korzystania z tego świadczenia pracodawca określił w regulaminie wynagradzania. Z powyższych zapisów wynika, że pracownicy mogą korzystać z karnetów również w okresie absencji chorobowej. Ponieważ Karolina W. przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresie od 1 do 16 lipca 2016 r., wartość karnetu wliczana do podstawy wymiaru składek ZUS zostanie pomniejszona o czas choroby zgodnie z poniższym wyliczeniem:
93 zł : 31 dni lipca = 3 zł
3 zł × 16 dni choroby = 48 zł
93 zł (miesięczna wartość karnetu) – 48 zł = 45 zł
Do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracodawca doliczy Karolinie W. za korzystanie z karnetu sportowego w lipcu kwotę 45 zł.
Natomiast w sytuacji, gdy pracownik przebywa na urlopie macierzyńskim i pobiera z tego tytułu zasiłek macierzyński oraz jednocześnie otrzymuje w tym okresie jakieś świadczenia od pracodawcy związane ze stosunkiem pracy, wówczas ich wartość będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek, ponieważ prawo do tych świadczeń nie przysługuje za okres świadczenia pracy, tylko z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego. W czasie korzystania z urlopu macierzyńskiego i pobierania zasiłku macierzyńskiego pracownicy mają odrębny od stosunku pracy tytuł do ubezpieczeń społecznych. W ich przypadku podstawę wymiaru składek stanowi kwota wypłacanego zasiłku macierzyńskiego. Takie stanowisko zajął ZUS w interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2015 r. (zn. DI/100000/43/794/2015).
Podstawa prawna
- art. 4 pkt 9, 18 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 963),
- art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 581; ost. zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 960),
- § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia MPiPS z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 2236),
- art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361; ost. zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 929).