W przeciwieństwie do sytuacji, w której obowiązek pracodawcy przesunięcia kobiety w ciąży do innej pracy jest uzależniony od przedstawienia przez pracownicę zaświadczenia wydanego przez lekarza wymienionego w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. (uwagi do art. 179 § 4 ), zaświadczenie o stanie ciąży może być wydane przez każdego lekarza. Nie ma w tym zakresie żadnych uwarunkowań formalnych.
To samo dotyczy zaleconych przez lekarza badań lekarskich w związku z ciążą. Badania takie może zlecić każdy lekarz. Skierowanie na badanie, które nie może być wykonane po godzinach pracy, zobowiązuje pracodawcę do udzielenia pracownicy zwolnienia z pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia należnego pracownicy za okres zwolnienia w celu przeprowadzenia badań lekarskich oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.
Zobacz także: Jaki jest wymiar urlopu macierzyńskiego (art. 180)
Artykuł 185 nie nakłada też żadnych warunków formalnych koniecznych do wykazania, że badanie nie może być wykonane po godzinach pracy. Jeżeli lekarz nie wykaże tego w skierowaniu na badanie, do zwolnienia pracownicy w celu przeprowadzenia badania wystarczyć powinno jej oświadczenie, a także doświadczenie życiowe wskazujące, że badanie nie może być przeprowadzone po godzinach pracy.
Reasumując, omawiany przepis nakłada na pracodawcę obowiązek udzielania pracownicy w ciąży zwolnień od pracy celem przeprowadzenia badań lekarskich. Obowiązek ten aktualizuje się, jeżeli są spełnione trzy przesłanki, a mianowicie badanie:
1) jest zlecone przez lekarza; zlecenie to jest wiążące dla pracodawcy,
2) przeprowadzane jest w związku z ciążą,
3) nie może być przeprowadzone poza godzinami pracy.
Zobacz serwis: Stosunek pracy