RADA
Obliczając podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego dla pracownika nie powinni Państwo uwzględniać przychodu uzyskanego z umowy zlecenia zawartej przed umową o pracę. Podstawę wymiaru powinni Państwo obliczyć na podstawie wynagrodzenia z umowy o pracę za lipiec 2008 r. Przysługujące pracownikowi wynagrodzenie należy obliczyć tak jak w przypadku pracownika, który zachorował w pierwszym miesiącu zatrudnienia.
UZASADNIENIE
Przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracownika nie mogą Państwo uznać ciągłości zatrudnienia tej osoby, ponieważ miała różne tytuły do ubezpieczeń. Do 30 czerwca 2008 r. tytułem do ubezpieczeń była umowa zlecenia, a od 1 lipca umowa o pracę. Przy ustalaniu podstawy wymiaru znaczenie ma ciągłość tytułu do ubezpieczeń tego samego rodzaju, a nie niezmienność płatnika składek. Dlatego podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracownika powinni Państwo ustalić na podstawie wynagrodzenia za pracę za lipiec 2008 r.
WAŻNE!
Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy pracownika nie można brać pod uwagę wynagrodzenia, które pracownik uzyskał z umowy zlecenia przed zawarciem umowy o pracę.
Wynagrodzenie z umowy zlecenia traktuje się wyjątkowo, gdy pracownik wykonuje ją dodatkowo dla swojego pracodawcy w trakcie trwania umowy o pracę. W tym przypadku wynagrodzenie z umowy zlecenia jest traktowane tak jak wynagrodzenie za pracę. Jednak wynagrodzenie z umowy zlecenia wlicza się do podstawy wymiaru w czasie trwania umowy zlecenia. Po rozwiązaniu umowy zlecenia, wynagrodzenia z tego tytułu nie wlicza się do podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy.
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby przyjmuje się wynagrodzenie uzyskane przez pracownika w okresie trwania umowy o pracę, czyli ubezpieczenia, z tytułu którego przysługuje wynagrodzenie za czas choroby.
W podstawie wymiaru wynagrodzenia za czas choroby uwzględnia się wynagrodzenie uzyskane przez pracownika w ciągu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym pracownik zachorował. Jeżeli pracownik był zatrudniony u tego pracodawcy przez okres krótszy niż 12 miesięcy, w podstawie wymiaru uwzględnia się wynagrodzenie uzyskane za pełne miesiące zatrudnienia.
Jeżeli pracownik był zatrudniony u tego samego pracodawcy na podstawie kilku kolejnych umów o pracę, między którymi nie było dnia przerwy, to wynagrodzenie uzyskane z kolejnych umów sumuje się. Ciągłość zatrudnienia w takiej sytuacji jest liczona od pierwszego dnia zatrudnienia z pierwszej umowy. Tak samo traktuje się przerwę między kolejnymi umowami, jeżeli przerwa przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, np. w niedzielę.
PRZYKŁAD
Firma handlowo-usługowa zatrudniała Krzysztofa J. na podstawie umowy o pracę na okres próbny od 1 października do 31 grudnia 2007 r. Kolejna umowa została zawarta od 2 stycznia 2008 r. na czas nieokreślony. Pan Krzysztof zachorował 6 sierpnia 2008 r. Firma do ustalenia podstawy wymiaru przyjęła wynagrodzenie, które pan Krzysztof uzyskał w okresie od października 2007 r. do lipca 2008 r. Między umowami o pracę na okres próbny i na czas nieokreślony była jednodniowa przerwa - 1 stycznia 2008 r. Jednak 1 stycznia każdego roku jest dniem ustawowo wolnym od pracy, a pracownik jest od października 2007 r. zgłoszony do ubezpieczeń społecznych na podstawie jednego tytułu - umowy o pracę. Nie ma przy tym znaczenia, że są to różne rodzaje umów o pracę.
Podstawa prawna:
• art. 92 Kodeksu pracy,
• art. 3, art. 36-38 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).
Dorota Wawrzeńczak
specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych