PIT-2 od 2023 r.
W związku z wejściem w życie od 1 stycznia 2023 r. nowych przepisów ustawy o pdof dotyczących zasad składania oświadczeń i wniosków mających wpływ na obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, do celów zastosowania lub za przestania stosowania określonych preferencji podatkowych w postaci m.in.:
- kwoty zmniejszającej podatek,
- wspólnego opodatkowania dochodów,
- podwyższonych kosztów uzyskania przychodów czy
- zwolnień podatkowych.
PIT-2 - nowy wzór
Ministerstwo Finansów przygotowało nowy wzór PIT-2. Jednak nie jest to wzór bez względnie obowiązujący, lecz proponowany przez resort (dodany od 1 stycznia 2023 r. art. 31a ust. 2 ustawy o pdof). Płatnik może nadal stosować opracowane przez siebie formularze w tym zakresie. Ponadto ważne pozostają oświadczenia i wnioski złożone przez podatnika w poprzednich latach, o ile przepisy ustawy o pdof nie zastrzegają ważności takich dokumentów tylko w danym roku. Dotychczas przepisy ustawy o pdof nie w każdym przypadku określały formę, w jakiej oświadczenie czy wniosek powinny być złożone płatnikowi podatku (na piśmie lub w inny sposób). Od 1 stycznia 2023 r. ta sytuacja uległa zmianie. Dodany w ustawie o pdof art. 31a ust. 2 wprost wskazuje, że podatnik składa płatnikowi na piśmie, albo w inny przyjęty u danego płatnika sposób, oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki. Zatem dopuszczalną formą, oprócz pisemnej, będzie również elektroniczna. Powinnością płatnika podatku będzie wprowadzenie zasad w tym zakresie. Jeżeli płatnik wykorzystuje w kontaktach z pracownikami system kadrowo-płacowy (np. przez tzw. pulpit pracownika), oświadczenia i wnioski mogą być składane przez taki system.
Pozostałe zasady związane ze składaniem przez podatnika wniosków i oświadczeń oraz stosowaniem ich przez płatnika podatku (art. 31a ust. 3–10 ustawy o pdof) są następujące:
- podatnik jest zobowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki;
- wycofanie i zmiana złożonego uprzednio przez podatnika oświadczenia lub wniosku następuje w drodze nowego oświadczenia
- jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie lub wniosek mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik uwzględnia je najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał;
- oświadczenie i wniosek mające wpływ na obliczenie zaliczki dotyczą również kolejnych lat podatkowych, chyba że odrębny przepis stanowi
- po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatni ka świadczeń podatnikowi płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków o:
– obliczanie zaliczek na podatek bez stosowania zwolnienia od podatku przychodów otrzymanych przez podatnika do ukończenia 26 lat,
– niestosowanie miesięcznych kosztów uzyskania przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej (zwykłych lub podwyższonych);
- jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnień przychodów z podatku dla: przenoszących miejsce zamieszkania do Polski (w oświadczeniu podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika), wychowujących co najmniej 4 dzieci, aktywnych zawodowo podatników w wieku emerytalnym, płatnik oblicza zaliczkę z uwzględnieniem tych zwolnień. Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;
- w przypadku gdy zaniżenie lub nieujawnienie przez płatnika podstawy opodatkowania wynikało z zastosowania przez niego złożonych przez podatnika wniosków lub oświadczeń mających wpływ na obliczenie zaliczki, nie stosuje się przepisu art. 26a § 2 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika, organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatni ka. Odpowiedzialność podatnika może orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
PIT-2 - jak wypełnić?
Wypełnianie PIT-2 podatnik rozpoczyna od podania właściwego dla siebie identyfikatora podatkowego, którym może być NIP lub numer PESEL. Identyfikatorem podatkowym jest:
- numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi, którzy nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT lub nie prowadzą działalności gospodarczej,
- NIP – w przypadku innych niż ww. podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, w tym m.in. podmiotów będących płatnikami podatku lub składek ubezpieczeniowych (art. 2–3 ustawy z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników).
Podatnik wypełnia tylko te części, w zakresie których składa oświadczenie lub wniosek. Oświadczenia lub wnioski są składane poprzez zaznaczenie właściwego kwadratu (można wskazać ich więcej niż jeden), a w części E w poz. 10 (dotyczy zamiaru preferencyjnego opodatkowania dochodów z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko) dodatkowo poprzez skreślenie niewłaściwej treści w pkt 1 albo 2 (punkty te dotyczą wysokości dochodów przewidywanych przez podatnika korzystającego z preferencji dotyczącej wspólnego opodatkowania dochodów) oraz złożenie podpisu w części K formularza.
Więcej na ten temat znajdziesz w publikacji: „Wynagrodzenia 2023. Rozliczanie płac w praktyce”