Wobec naszego pracownika sąd orzekł karę ograniczenia wolności.
Jednocześnie zobowiązał nas do przekazywania 10% jego wynagrodzenia za
pracę na wskazane w zawiadomieniu konto bankowe. Pracownik ten jest
wynagradzany stawką minimalną. Czy w tej sytuacji w ogóle możemy
dokonać potrącenia?
RADA
UZASADNIENIE
Przepisy Kodeksu karnego dotyczące orzekania przez sąd potrącenia części wynagrodzenia osoby pozostającej w stosunku pracy, wobec której orzeczono karę ograniczenia wolności, oraz analogiczne przepisy Kodeksu wykroczeń nie są objęte zakresem regulacji unormowań Kodeksu pracy chroniących wynagrodzenie pracownika przed potrąceniami.
Określona w przepisach Kodeksu pracy i Kodeksu wykroczeń możliwość dokonania potrącenia części wynagrodzenia skazanego pracownika jest w rzeczywistości obowiązkowym pomniejszeniem wynagrodzenia za pracę. Do dokonywanych pomniejszeń nie ma zastosowania ochrona wynagrodzenia za pracę przed potrąceniami (np. zmniejszenie wynagrodzenia w związku z wadliwie wykonaną pracą).
Muszą Państwo zastosować się do orzeczenia sądu i 10% wynagrodzenia pracownika przekazywać na wskazany cel.
UZASADNIENIE
Przepisy Kodeksu karnego dotyczące orzekania przez sąd potrącenia części wynagrodzenia osoby pozostającej w stosunku pracy, wobec której orzeczono karę ograniczenia wolności, oraz analogiczne przepisy Kodeksu wykroczeń nie są objęte zakresem regulacji unormowań Kodeksu pracy chroniących wynagrodzenie pracownika przed potrąceniami.
Określona w przepisach Kodeksu pracy i Kodeksu wykroczeń możliwość dokonania potrącenia części wynagrodzenia skazanego pracownika jest w rzeczywistości obowiązkowym pomniejszeniem wynagrodzenia za pracę. Do dokonywanych pomniejszeń nie ma zastosowania ochrona wynagrodzenia za pracę przed potrąceniami (np. zmniejszenie wynagrodzenia w związku z wadliwie wykonaną pracą).
Sąd orzekając wobec danej osoby karę ograniczenia wolności (jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, od 1 do 12 miesięcy) lub ograniczenia wolności (na 1 miesiąc) wskazuje jej pracę, do której wykonywania osoba ta będzie zobowiązana w czasie odbywania kary. Praca ta jest świadczona nieodpłatnie we wskazanej przez sąd instytucji i służy celom społecznym. Jej wymiar jest także zależny od uznania sądu i wynosi od 20 do 40 godzin miesięcznie.
W przypadku zatrudnionych osób sąd może orzec zamiast wykonywania pracy potrącanie z jej wynagrodzenia od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę. Pieniądze te są przekazywane na rzecz Skarbu Państwa lub na cele społeczne.
WAŻNE!
Pracownik przez czas odbywania kary nie może rozwiązać stosunku pracy.
Wyjątkiem jest tu sytuacja, gdy sąd wyrazi zgodę na rozwiązanie umowy o pracę. Dodatkowo skazany pracownik nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu i ma obowiązek składania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.
Sąd orzekając wobec osoby pozostającej w zatrudnieniu potrącenie z wynagrodzenia w związku z nałożoną karą ograniczenia wolności przesyła do zakładu pracy odpis orzeczenia. Ponadto sąd powinien dokładnie wskazać, z jakich składników wynagrodzenia za pracę i w jaki sposób należy dokonywać potrąceń.
Powinni Państwo bezzwłocznie przekazywać każdą potrąconą kwotę na konto wskazane przez sąd. Koszty związane z przelewem podlegają odliczeniu od dokonywanego potrącenia.
Podstawa prawna:
• art. 34, art. 35 Kodeksu karnego,
• art. 20 § 2, art. 21 Kodeksu wykroczeń,
• art. 59 Kodeksu karnego wykonawczego,
• art. 87 Kodeksu pracy.
Orzecznictwo uzupełniające:
Prawidłowe orzeczenie kary ograniczenia wolności wymaga poczynienia stosownych ustaleń dotyczących chociażby tego, czy oskarżony pozostaje w stosunku zatrudnienia i jak kształtuje się jego wynagrodzenie, a błędu tego nie można konwalidować w toku postępowania wykonawczego, ponieważ przepisy Kodeksu karnego wykonawczego (art. 56 § 2 k.k.w. i art. 61 k.k.w.) nie stwarzają takiej możliwości. (Wyrok Sądu Najwyższego z 6 lutego 2003 r., WK 50/02, OSNwSK 2003/1/291)
Kodeks karny przewiduje dwie postacie wykonywania kary ograniczenia wolności, które – poza rygorami określonymi w art. 34 § 2 pkt 1 i pkt 3 k.k. – polegają albo na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym, albo na orzeczeniu stosownych potrąceń (w wysokości 10 do 25%) z wynagrodzenia za prace na rzecz Skarbu Państwa lub na wskazany przez sąd cel społeczny (art. 35 § 1 i § 2 k.k.). (Postanowienie sądu apelacyjnego z 3 lutego 1999 r., II AKo 30/99, OSA 2002/3/25)